Twee levens los van elkaar en toch verbonden

Entanglement is het debuut van schrijfster Katy Mahood (39). Heel gewaagd begint de schrijfster haar boek met een quote uit de kwantummechanica. Kwantumverstrengeling ('entanglement') is het natuurkundige fenomeen waarbij twee of meer deeltjes zo met elkaar verbonden zijn dat het ene deel niet volledig beschreven kan worden zonder het andere deeltje specifiek te noemen ook al zijn de deeltjes niet bij elkaar in de buurt. Het is dit begrip dat  Mahood steeds op een heel knappe manier laat terugkomen in haar boek.

Het is augustus 2007, Paddington Station, als Charlie’s blik voor een kort moment die van Stella kruist. Even hebben beide het idee dat ze elkaar eerder gezien hebben, elkaar ergens van kennen. Dan springt het verhaal 30 jaar terug. Stella, een jonge studente, gaat naar Londen om te studeren. Ze ontmoet John, een student Natuurkunde, en al snel is duidelijk dat ze samen verder gaan. Op hetzelfde moment ontmoet Charlie de jonge Beth en ook zij kiezen ervoor om samen verder te gaan. Twee stellen met ieder hun eigen leven. Als lezer word je meegenomen in de levens van beide stellen in Londen. Levens die niet zo gaan als Stella en Charlie gewild zouden hebben. Ze krijgen te maken met vreugde en verdriet, ziekte, alcoholisme en verwachtingen die ze niet kunnen waarmaken. Hoewel ze elkaar niet kennen komen ze elkaar telkens toch even tegen. Hun paden kruisen elkaar, ze vangen onbewust elkaars blik, net of ze even botsen om dan weer ieder hun eigen kant op te gaan.

Twee levens in één stad, los van elkaar en toch verbonden. Op een zeer knappe manier verstrengelt Mahood de levens van haar personages. Soms raken de levens van de personages in het verhaal elkaar echt, soms zie je dit alleen als lezer om vervolgens alleen maar het vermoeden te hebben dat ze elkaar raken. Daarbij beschrijft ze de levens van de Stella en Charlie op zo'n manier dat je als lezer de personages op straat tegen kunt komen, dat ze ook jouw leven kunnen raken. Ze zijn herkenbaar en hun emoties authentiek. Soepel wisselt ze tussen de beide verhaallijnen zonder dat dit verwarrend wordt. Ze laat zien hoe ieder op zijn eigen manier omgaat met de grote thema’s van het leven, hoe het voelt als je leven niet voldoet aan de verwachting die je ervan had. Hoe moeilijk het is te strijden tegen de demonen uit je verleden. Nergens echter wordt het verhaal hierdoor te zwaar. Tussen de regels door laat Mahood je ervaren dat het altijd de moeite waard is om te leven. Met haar manier van schrijven doet ze af en toe denken aan de boeken van Jojo Moyes, niet alleen qua stijl maar ook qua opbouw van het verhaal. Mocht er dan toch een klein puntje van kritiek zijn in dit knappe debuut, dan is het wel dat het plot niet heel verrassend is. Dat kan ook bijna niet anders als je theorie van de kwantumverstrengeling in je achterhoofd houdt.