Volwassen fantasy-setting, minder mysterie

Warden is een gepokte en gemazelde veteraan die gevochten heeft in verschrikkelijke oorlogen. Nu leeft hij in het slechte deel van Rigus, de hoofdstad van de Dertien Landen. Hij heeft in Laagstad een lucratief handeltje opgezet in geestverruimende middelen, en verdedigt zijn eigen rijkje en zijn klantenkring met verve.

Als er in zijn buurt een vermoord kind wordt gevonden, begint zijn oude speurdersbloed weer te kriebelen en gaat hij op onderzoek uit. Wat hij tegenkomt duidt er op, dat er méér aan de hand is dan een ‘simpele’ lustmoord. Magie speelt een rol, en dat haalt herinneringen uit duistere tijden naar boven. En het blijft niet bij één moord. Tijdens zijn speurtocht Warden hij in contact met allerlei mensen uit zijn brave en minder brave verleden. Vrienden en vijanden blijken in alle gelederen van de maatschappij te zitten.

De wreker van Laagstad is deel 1 van een serie van drie boeken. Het verhaal is een klassieke ‘whodunnit’ met een fantasy-setting. De ‘detective tegen wil en dank’ gaat, met alle kennis die hij heeft van de onder- en bovenwereld, op zoek naar de dader van een afschuwelijke misdaad. Het wordt verteld vanuit het perspectief van Warden, wat het makkelijk maakt om de lezer allerlei informatie mondjesmaat toe te dienen. Gedurende het verhaal wordt steeds meer duidelijk over de levenswandel van Warden. Warden is een hele vermakelijke hoofdpersoon: hij heeft een bloemrijk taalgebruik, is bot, heeft een heleboel persoonlijke fouten, hij haalt domme streken uit en hij laat zich misleiden. En natuurlijk heeft hij een hart van goud.

De wereld waarin Warden leeft, is lokaal goed uitgewerkt. Je kunt Laagstad bijna ruiken door de manier waarop het beschreven wordt en de stad Rigus komt ook goed uit de verf. Wat meer op de vlakte blijft, is hoe de ‘grotere wereld’ in elkaar zit. Wat zijn dat voor volkeren waar tegen gestreden is in de oorlog? Waarom moesten die zo nodig onderworpen worden? Waar komt de magie vandaan en waar dient hij toe? Hoe zit de staat in elkaar? Stof genoeg voor meer delen in deze serie. Een kaartje in het boek zou geholpen hebben voor de positionering van het verhaal.

Wat door de loop van het verhaal gaat wringen, is de mate waarin Warden zich focust op één mogelijke dader van de misdaad. Eentje met een heel gammel motief ook nog. Als Warden écht zo streetwise zou zijn als hij moet overkomen in het verhaal, zou hij zich nooit zo hebben laten sturen in de richting van één antwoord. Naar het einde toe leek het er op dat pas in een volgend deel de echte dader en het echte motief van de dader achterhaald zouden worden. Dit is niet het geval, waardoor alles wat afgeraffeld overkomt. Er blijven rond het motief nog steeds veel vragen over.

Al met al is het boek als fantasy méér geslaagd dan als detective. De wereld en zijn karakters zijn boeiend en herkenbaar tegelijk en bieden veel aanknopingspunten voor vervolgverhalen. Zeker een aanrader voor fantasyliefhebbers, minder voor voor liefhebbers van ondoorgrondelijke mysteries.