Pak de kansen die het leven je biedt

Toen Michael Singer op 3 september 2003 een aanklacht wegens fraude aan zijn broek kreeg, besloot hij twee boeken te schrijven: eerst Geluk zonder voorwaarden en vervolgens Het overgave-experiment, dat nu in de vertaling van Albert Bodde in het Nederlands is verschenen. Dat hij daarvoor meer dan voldoende tijd zou krijgen, kon hij toen nog niet bevroeden. De aanklacht nam zeven jaar van zijn leven in beslag voor hij eindelijk van alle blaam gezuiverd werd en de aanklacht werd ingetrokken.

Hoewel de flaptekst van Het overgave-experiment anders doet vermoeden, is het niet de bedoeling om op alles wat je aangeboden wordt klakkeloos ja te zeggen en te leven zonder je eigen wil te gebruiken. Daar is Singer vanaf het begin duidelijk in. Het overgave-experiment is vooral zijn levensverhaal over een periode van veertig jaar, waarin hij vertelt hoe hij ertoe gekomen is om uitdagingen, die op zijn pad kwamen, aan te nemen. Door dit te doen moest hij zijn weerstand – ingefluisterd door zijn innerlijke stem die allerlei beren op de weg zag – opzij zetten. Een keuze die zijn verdere leven heeft bepaald. Dit inzicht kwam na een intense meditatie die hem tot de volgende openbaring bracht:

'Als de natuurlijke ontwikkelingsprocessen van het leven in staat blijken het complete universum te scheppen en in stand te houden, is het dan logisch om aan te nemen dat er niets goeds tot stand komt als wij er ons niet stevig mee bemoeien?'

Het omarmen van deze levensfilosofie en het accepteren van de kansen als iets wat het leven voor hem in petto had, zorgde ervoor dat zijn leven een onvoorstelbare draai kreeg. Hij ondernam activiteiten waar hij zelf nooit voor gekozen zou hebben, als het hem niet gevraagd was. Door uitdagingen aan te pakken in plaats van ervoor weg te lopen zijn hem vooral veel goede dingen overkomen. Gezegd moet worden dat hij beschikt over een zeer hoge intelligente en dat hij het zonder deze intelligentie nooit geschopt zou hebben tot CEO van een miljoenenbedrijf. Evenmin zou hij een softwarepakket dat de medische industrie transformeerde hebben kunnen ontwikkelen. Daar staat tegenover dat als hij had toegegeven aan zijn innerlijke weerstand, dit ook niet gebeurd zou zijn. Dan zou hij waarschijnlijk nog steeds als een overjarige hippie moederziel alleen in een hutje op een afgelegen stuk land zijn dagen in een zelfverkozen stilte doorbrengen.

Zijn leven lijkt een groot succesverhaal vanaf het moment hij zijn leven omgooide. De ene gebeurtenis is nog meer perfect dan de andere en alles lijkt hem op het juiste moment te overkomen. Hij profileert zichzelf nog steeds graag als die eenvoudige hippie die yoga en meditatie als zijn eerste levensbehoefte heeft en niet geïnteresseerd is in status, geld of aanzien, maar benadrukt dat in het boek net iets te vaak om helemaal geloofwaardig te zijn. Het wekt zelfs de indruk van overmatige borstklopperij van een nogal met zichzelf ingenomen persoon. Het feit dat hij (onterecht) aangeklaagd is, is eigenlijk het enige moment dat het leven hem minder lijkt toe te lachen. Hij is van alle blaam gezuiverd, maar door er in dit boek zo de nadruk op te leggen kun je je niet helemaal aan de indruk onttrekken dat hij het boek deels heeft geschreven om de wereld van zijn onschuld te overtuigen.

Los daarvan is de achterliggende filosofie interessant. Het is een pleidooi om aan te pakken wat het leven op je pad brengt en uitdagingen te omarmen in plaats van alles te willen regisseren. Je zou weleens verrast kunnen worden en ontdekken dat je meer kunt dan je ooit gedacht had. Dat maakt Het overgave-experiment tot een lezenswaardig verhaal dat je aan het denken zet. Misschien zal complete overgave een brug te ver te zijn, maar het kan je er wellicht wel toe aanzetten om alternatieven te overwegen die je misschien eerder resoluut terzijde zou hebben geschoven.