De zoensteiger

De cover van dit boek voelt heel zomers aan, enerzijds is deze behoorlijk eenvoudig gehouden, anderzijds nodigt hij de lezer zeker uit om in het verhaal te duiken door  de zachte kleurtinten en de titel die letterlijk op de cover schittert. 'De zoensteiger' is ook een leuke en vooral originele titel die de fantasie van de feelgoodlezer instant triggert . Ook de tekst op de achterflap prikkelt de nieuwsgierigheid van de lezer!

In dit verhaal volgen we Ella, een bijna veertiger, tewerkgesteld als bediende, moeder van Finn en Lily en echtgenote van Lucas, die werkt in de modesector.  Wanneer Ella samen met Lara en Amber, haar 2 beste vriendinnen,  tijdens het maandelijkse vriendinnenuitje een feestje bouwt in het Antwerpse Sportpaleis, valt haar oog plots op een oude bekende. Een persoon die een belangrijke rol in het verleden van Ella speelde. Terug thuis blijft het idee door Ella's hoofd spoken dat het misschien leuk zou zijn om het contact met deze oude bekende te herstellen. Ondertussen breken er moeilijkere tijden aan voor Ella : haar huwelijk met Lucas loopt niet meer van een leien dakje, op professioneel vlak is het enorm druk door het ziek vallen van een collega en Ella zelf lijkt meer en meer uitgeput te raken door al de dingen die rondom haar spelen. En dan crasht ze plots volledig...

'De zoensteiger' is de debuutroman van Olivia Demarie ( de auteur werkt als bediende en wenst zelf anoniem te blijven) en is dus tevens voor mij de eerste kennismaking met het werk van Demarie.
Demarie hanteert een uiterst vlotte en prettige schrijfstijl. Het verhaal wordt verteld vanuit een 'ik-persoon', met name Ella zelf, waardoor je als lezer vooral veel te weten komt over hoe zij de wereld en de mensen rondom haar ervaart. Er is een mooie balans tussen enerzijds verhalende delen en dialogen, de hoofdstukken zijn vrij lang maar dit haalt de pret van het lezen zeker niet naar beneden. Het hoofdpersonage zelf vind ik erg mooi neergezet, je krijgt als lezer een volledig beeld van wat haar drijft, in welke situatie ze zich bevindt en welke band ze met de andere personages heeft. De mannelijke personages in dit boek voelden voor mij iets minder uitgewerkt, wat op zich niet echt stoorde, hoewel ik misschien wel liever nog wat meer achtergrondinformatie had gekregen over de 'oude bekende'. De auteur trekt je met haar enthousiaste schrijfstijl al snel helemaal in dit verhaal. Daar waar er wel degelijk sprake is van het typische feelgood gevoel, komen er in dit boek ook behoorlijk wat zware thema's aan bod (denk daarbij aan verlies, echtscheiding, ontrouw, mentaal welzijn, rouw, therapie enz.). Het leestempo lag voor mij persoonlijk net iets te hoog, de vele gebeurtenissen volgen elkaar nogal snel op en daardoor had ik soms het gevoel dat ik mij in de intense menselijke gevoelens die daarmee gepaard gingen niet altijd even goed kon 'inleven'.  Zo ervaart het hoofdpersonage een enorm groot scala aan gevoelens bij heel wat diverse gebeurtenissen, wordt dit ook zo beschreven door Demarie maar voelde ik het niet altijd even hard binnenkomen omwille van de 'snelheid' in het verhaal. Mocht het verhaaltempo iets lager geweest zijn, ik zou dit boek een nog hogere score gegeven hebben.
Desalniettemin heb ik ontzettend genoten van dit verhaal en slaagde de auteur er zeker in mij te blijven boeien van begin tot einde door de verschillende plottwists , je wil als lezer absoluut weten hoe het verhaal eindigt!
Kortom, een heerlijk ontspannend feelgoodverhaal met een diepere emotionele laag, een meer dan geslaagd debuut voor mij! Ik kijk zeker uit naar het tweede boek van Demarie!