Leuke feel good roman

Rachel Joyces debuurtroman De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry is het soort boek waarvan je je afvraagt hoe niemand er eerder was op gekomen. Harold Fry, gepensioneerd en ‘opgesloten’ in een doodgebloed huwelijk met Maureen, ontvangt op een dag een brief van oud-collega Queenie die hij 20 jaar lang niet heeft gezien of gehoord. Ze vertelt dat ze kanker heeft. Geschokt door dit nieuws schrijft hij haar een brief die hij op de post wil brengen. Onderweg besluit hij echter dat hij naar haar toe zal stappen; het begin van een tocht van 800 km.

Tijdens zijn tocht, die ‘gaandeweg’ een bedevaart wordt, overdenkt Harold de huwelijksjaren die achter hem liggen. Hij ontmoet talloze mensen die hem inzichten bijbrengen, vooruit helpen of precies belemmeren in zijn onderneming. Maar bovenal wordt deze tocht een metafoor voor het leven zelf.

Verrassend genoeg houdt Harolds impulsieve beslissing om Queenie de brief zélf te gaan overhandigen ook de redding van zijn vastgelopen huwelijk in. Door thuis weg te wandelen, komen hij en zijn vrouw Maureen weer samen. Wat jarenlang onmogelijk leek (samen dingen doen, écht communiceren, grappen maken, het bed delen …), kan door deze tocht weer wel. Een, deels, ‘omgekeerde vergelijking’ met de Bijbelse figuren Abraham en Sara dringt zich op. Van elkaar vervreemd geraakt in hun huwelijk was ook bij hen ‘vereniging’ ondenkbaar. Op hoge leeftijd krijgen ze toch nog een kind doordat het bezoek van een engel hen weer samenbracht. Harold en Maureen komen weer bijeen omdat Harold van haar wégwandelt. Dankzij Harolds tocht hebben ze het verlies van hun zoon David na al deze jaren eindelijk toch leren aanvaarden. Op die manier hebben zij niet alleen hun zoon, maar ook hun huwelijk teruggewonnen. Want laat dit verlies nu net de splijtzwam van hun huwelijk zijn geweest ...

Dit melancholische boek gaat dus over het (huwelijks)leven waarbij de auteur via de gedachten, belevenissen en anekdotes van Harold Fry het hele scala gevoelens dat daarbij hoort beschrijft: verliefdheid, liefde, ruzie, verlies, ontgoocheling, vervreemding, eenzaamheid, loslaten, gemis, bevrijding, elkaar terugvinden, opnieuw beginnen …

De verdienste, maar tegelijk ook de zwakte, van Rachel Joyces verhaal is de eenvoud. Net hierin onderscheidt zich de meester van de debutant. Rachel Joyce is met haar eerste boek in een valletje getrapt dat grootmeesters (bv. John Williams in Stoner) weten te ontlopen. Enerzijds raakt ze met heel eenvoudige zinnen de kern van alle dingen, en anderzijds is het eenvoudige plot iets te mager en mist de lezer daardoor een zekere gelaagdheid. Ook het einde ontgoochelt wat, zeker omdat het boek zo vlot leest dat je het met moeite kunt wegleggen. Deze twee minpuntjes mogen er geen enkele lezer echter van weerhouden om dit boek te lezen!