Op zoek naar een verloren verleden

Milla, gescheiden moeder van een zoon van veertien, heeft als hobby het zoeken naar ‘lost places’. Op een dag vindt ze in het Thüringer Woud in de kelder van een afgebroken hotel een schriftje. Ze neemt contact op met degene die dit vroeger heeft achtergelaten. Via deze vrouw, Christine, komt ze in contact met de familie Dressel. Samen gaan ze op zoek naar de achtergrond van wat er met het hotel en het bos eromheen is gebeurd.
Het boek bevat twee verhaallijnen die elkaar afwisselen: het verhaal van Milla en de zoektocht in het heden, en het verhaal van de familie in het verleden, vanaf de Tweede Wereldoorlog tot het moment dat de familie gedwongen verhuisd werd naar elders waarna het hotel werd afgebroken.
Centrale thema is de waarde van hechte familiebanden en vriendschap. Milla werd als kind van zes door haar ouders meteen na de ‘Wende’ bij haar grootouders gedropt, zij konden niet wachten om te gaan reizen. Ontheemd en eenzaam richt Milla zich nu op haar zoon, haar baantje en haar hobby. De familie Dressel was vroeger tijdens het leven in het Sperrgebiet, het verboden grensgebied tussen Oost- en West-Duitsland erg hecht, de verschillende generaties woonden onder één dak en zorgden voor elkaar en het hotel en het omringende bos. Na de gedwongen verhuizing begon de familie uit elkaar te vallen, en ook nu zien ze elkaar niet vaak meer. Tijdens de zoektocht naar het verleden ontwikkelt het contact tussen Milla en Christine zich tot een hechte vriendschap.
Kati Naumann (1963) bezocht als kind vaak haar grootouders die in dit afgesloten grensgebied woonden, en ze kent dus de vroegere situatie en de omgeving uit eigen ervaring. Ook heeft ze veel vroegere bewoners van het gebied geïnterviewd. Dit is te merken in de zorgvuldigheid waarmee zij de situatie van vroeger schetst, met voorbeelden van spannende situaties en met mooie beschrijvingen van de natuur. Met name in de hoofdstukken die over vroeger gaan, heeft zij veel te bieden.
Jammer genoeg is het boek niet in erg mooie taal geschreven. Regelmatig struikel je als lezer over zinnen die niet soepel lopen. Ligt dit ook aan de schrijfster of alleen aan de vertaling? Bij vergelijking tussen het Duitse origineel en de Nederlandse versie ontbreken op de eerste pagina van de vertaling al een woord en een hele zin, en in het eerste hoofdstuk vallen meer fouten op. Zo is Milla in de vertaling zeven jaar als haar ouders op reis gaan, en in het Duits is ze zes.
Voor wie zich niet storen aan stroef taalgebruik heeft dit boek best het nodige te bieden: een blik op het leven in de DDR, beschrijving van een hecht familieleven in een afgesloten gebied, veranderingen in de maatschappij na de Wende.