Lezersrecensie
Vacht!
Van @declubvanechtelezers ontving ik het boek Vacht! van Cobi Van Baars.
Het boek draait vooral om Eline. Zij werkt als kloosterarchivaris. Toen zij daar begon met werken voelde zij zich in de hemel, zo erg was ze daar op haar plek. De laatste tijd lijkt het eerder de hel, zeker nadat zij er per toeval achter kwam dat er op het werk over haar geroddeld wordt en het lijkt of iedereen steeds haar moet hebben.
Rustpunt voor Eline is haar groentetuin en de schaapskudde waar ze elke dag langs fietst en even afstapt. Wat verlangt zij naar de rust van een kudde en naar een warme beschermende vacht. Eline wil er gewoon graag bij horen en zegt daarom dat ze een vriend heeft. Deze leugen eenmaal verteld te hebben kan zij niet meer terug. Hoe redt zij zich hier uit?
Combi neemt ons mee in het hoofd van Eline en haar kijk op de situatie. Dat beschrijft zij zo beeldend, dat je de verschillende situaties zo voor je kunt zien. Hoe ver kun je gaan in het verlangen om ergens bij te horen..
Het verhaal heeft lange hoofdstukken en verloopt voor mij wat traag. Ergens bleef ik wel nieuwsgierig naar het verloop maar er had voor mij wat meer vaart en spanning in mogen zitten.
Ik vind het moeilijk om te zeggen voor wie dit boek geschikt is om te lezen. Misschien voor als je eens iets anders wilt lezen en benieuwd bent naar de gedachtegang van iemand die er niet echt bij hoort
Het boek draait vooral om Eline. Zij werkt als kloosterarchivaris. Toen zij daar begon met werken voelde zij zich in de hemel, zo erg was ze daar op haar plek. De laatste tijd lijkt het eerder de hel, zeker nadat zij er per toeval achter kwam dat er op het werk over haar geroddeld wordt en het lijkt of iedereen steeds haar moet hebben.
Rustpunt voor Eline is haar groentetuin en de schaapskudde waar ze elke dag langs fietst en even afstapt. Wat verlangt zij naar de rust van een kudde en naar een warme beschermende vacht. Eline wil er gewoon graag bij horen en zegt daarom dat ze een vriend heeft. Deze leugen eenmaal verteld te hebben kan zij niet meer terug. Hoe redt zij zich hier uit?
Combi neemt ons mee in het hoofd van Eline en haar kijk op de situatie. Dat beschrijft zij zo beeldend, dat je de verschillende situaties zo voor je kunt zien. Hoe ver kun je gaan in het verlangen om ergens bij te horen..
Het verhaal heeft lange hoofdstukken en verloopt voor mij wat traag. Ergens bleef ik wel nieuwsgierig naar het verloop maar er had voor mij wat meer vaart en spanning in mogen zitten.
Ik vind het moeilijk om te zeggen voor wie dit boek geschikt is om te lezen. Misschien voor als je eens iets anders wilt lezen en benieuwd bent naar de gedachtegang van iemand die er niet echt bij hoort
1
Reageer op deze recensie