Håkan Nesser werd beroemd met zijn tiendelige detectivereeks rond de commissaris Van Veeteren uit de fictieve stad Maardam, met trekjes van Nederland en Vlaanderen. Het grofmazige net is het debuut dat in 2001 in vertaling verscheen. Het werd uitgeroepen tot het Beste Misdaaddebuut van 1993. De opvolger Het vierde offer werd de Beste Zweedse Misdaadroman van 1994. Dit gebeurde in 1995 opnieuw met Nessers derde detective, De terugkeer (bron: noordseliteratuur.nl).

Na een nogal wilde avond vindt Janek Mattias Mitter zijn vrouw Eva de volgende morgen dood in bad. Hij kan zich niets meer herinneren wat er de afgelopen nacht gebeurd is. Hij is een man van middelbare leeftijd en docent aan het Bungelyceum in Maardam. Hij wordt schuldig bevonden aan moord en opgesloten in een psychiatrische gevangenis. Commissaris Van Veeteren neemt de zaak op zich. Hij gelooft niet, dat Mitter schuldig is. Dan wordt Mitter vermoord, gestoken met een mes. Hij is vermoord door een bezoeker. Van Veeteren heropent de zaak en ze speuren in het verleden van Eva Ringmar, Mitters vrouw. Dan wordt er nog een vrouw vermoord…

In Het grofmazige net maken we kennis met Van Veeteren. Hij is een vijftiger en is gescheiden. Hij woont alleen en hij en zijn ex hebben een zoon en een dochter. De zoon is een crimineel. Van Veeteren houdt van lekker eten en drinken en is een einzelgänger. Hij gaat ervan uit, dat politiewerk denkwerk is. De commissaris daagt zijn collega Munster geregeld uit tot vermoeiende badmintonpartijen.

Bij Nesser gaat het om de psychologie van de misdaad, dus de motieven en de achtergronden. Dat vind ik zelf ook het meest interessant. Het verhaal leest lekker vlot. Ik had het boek ook zo uit. Toch geef ik het boek drie sterren, omdat ik het plot me nu niet meer kan herinneren, dus het heeft niet veel indruk op mij gemaakt. Wel ga ik verder met deze serie, omdat ik me zeker vermaakt heb met dit boek.