Rauw

Liefde kan zo mooi zijn… maar zoals jullie zelf ook weten kan liefde ook een schaduwzijde hebben. En dat beschrijft Bob Van Laerhoven in zijn nieuwste boek Schaduwliefde in tien verhalen.
Gaande van Antwerpen tot de andere kant van de wereld of een hedendaags verhaal tot één dat je liever vergeet, in de strafkampen tijdens WOII. Maar geen van deze verhalen laten je ontroerd. Ze zijn hard, zelfs rauw, maar ze zijn eerlijk. Soms té eerlijk en wil je het eigenlijk niet horen of weten maar sowieso zetten elk van deze verhalen je toe tot nadenken.
Daarom dat je Schaduwliefde niet in één trek kan uit lezen. Ieder verhaal moet bezinken.
Desondanks de rauwe maar levensechte verhalen besef je wel dat je met een auteur te maken hebt die de “trekken van de pen” in hart en nieren kent. Zijn zinnen zijn fantastisch verwoord desalniettemin dat hij geen blad voor de mond neemt.
Schaduwliefde is geenszins een liefdesroman maar zit wel vol liefde voor andere dingen dan personen.

PS voor de auteur: Het verhaal Ghost killers heeft me het meest aangegrepen. Als ik niet wist dat je het zelf geschreven had zou ik er van overtuigd zijn dat een jihadi dit had neergepend. Zo overtuigend maar o zo beangstigend!