Yes, ze is terug!

“Als ridster moet je zuiver zijn. Dat is dat je bereid bent om alle mensen te helpen. Dat je ziet dat iedereen in wezen gelijk is. Dat.”

Yes, ze is terug! De dappere ridster uit de eerdere sprookjesverhalen van Schotveld.
Dapper als ze is, stijgt ze op haar racefiets en redt ze iedereen, jong of oud, uit vervelende situaties.
Door middel van een lok-oma pakt ze tasjesdieven, ze brengt een leeuw van een dagje uit terug naar de dierentuin, brengt een gestolen en waardevol schilderij terug naar het museum, helpt een verliefde bakker in en uit een hoge boom, helpt in een boekhandel waar een wakker geworden standbeeld ineens opduikelde en geeft zomaar gastles op een school waar iemand gepest wordt.

Ook deze verhalen van de ridster zijn vooral ontzettend grappig en fijn (voor) te lezen, voor kinderen én volwassenen. De verhalen zijn prima los te lezen, maar het leukste is om de vooraan te beginnen.
Personages en bepaalde grapjes keren in verschillende verhalen terug en dat tilt de verhalen tot een hoger niveau. Letterlijk bij het verhaal van de verliefde bakker… De ridster heeft zelf geen tijd voor de liefde. Ze steeg weer op haar fiets en ging op pad, want een ridster heeft altijd wat te doen. In bepaalde situaties heeft ze gelukkig soms wel meer tijd.

Los van de gezelligheid in de verhalen, zitten er ook wijze lessen in. Wat mij betreft niet te dik er bovenop, maar wel zodanig dat mensen ze op kunnen pikken. Bijvoorbeeld eerst praten met iemand (of een leeuw) voor je een besluit neemt, roddels zijn overal maar kun je wel de wereld uit helpen, pesten is niet oké, maar ook daar kun je iets aan doen.
De ridster verricht natuurlijk allerlei goede daden, maar niet alleen zij doet dat. Heel veel mensen hebben goede bedoelingen. Dat blijkt maar weer bij het verhaal van gestolen schilderij uit het museum.

Milja Praagman heeft met haar illustraties fantastisch werk neergezet. De ridster en alle burgers worden op een grappige en mooie manier neergezet die passen bij de inhoud van de verhalen. Ook wil ik nog even aandacht besteden aan de vormgeving van dit boek: een zacht aanvoelend omslag, mooie en vooral passende schutbladen en een zeer fijne opmaak. Topsamenwerking leidt tot een topboek. Als er nog een dergelijk boek zou komen, zou ik dat uiteraard weer met plezier lezen.

En natuurlijk zijn dit lang niet alle verhalen die in het boek staan, maar ook voor mij is het tijd om dit boek dicht te slaan, want een lezer heeft altijd nog meer te lezen. Een ander boek van Janneke Schotveld bijvoorbeeld.

O ja, ik zou graag in steegjes ook het volgende bordje zien hangen:
Verboden te fietsen
Ridsters uitgezonderd