Sfeervol, mooi geschreven

“Ik mocht niet laten merken dat ik bang was, want Jente was nooit bang.”

Marie heeft geen zin om te verhuizen naar een nieuwbouwwijk. Ze laat Zoë, haar BB en BZ (Beste Buurmeisje en Bijna Zus) achter, maar maakt al snel in de nieuwe wijk kennis met Jente. De dagen zijn vol met avontuur, maar soms is zij ineens boos en soms ook gemeen. Langzaam maar zeker begint het tussen hen te wringen. De worsteling van Marie is voelbaar. Wie is nou haar beste vriendin, voor wie moet ze kiezen? Moet ze wel kiezen? Vriendschap is niet alleen maar doen wat een ander wil. Vriendschap is ook dat je elkaar respecteert als de ander nee zegt.

“Was dit hoe het ging als je zo ver bij elkaar vandaan woonde? Dat je anderen ontmoette, dat je die steeds beter leerde kennen? Dat je steeds minder aan elkaar dacht? Dat je vergat de ander te missen, omdat er van alles gebeurde en je met anderen speelde en dat je dan langzaam zonder het zelf door te hebben, opeens geen beste vriendinnen meer was?”

De schrijfstijl van Koens is erg fijn en mooi. Gevoelens en sfeer komen goed uit de verf, maar ook de nieuw beschreven wijk. Ik was bij de sfeervolle boekpresentatie in juni 2019 en weet hierdoor op welke wijk dit gebaseerd is, die ik ook een beetje ken. Ik herinner me hoe Enne Koens over haar nieuwe boek vertelde, het proces, de wijk, hoe ze voorlas. Mooi hoe dat sfeervolle ook op mij overkomt na het lezen van het boek.
Daarnaast is er zeer zeker tijd besteed aan de vormgeving. Ten eerste mooie bijpassende illustraties van Maartje Kuiper. Ten tweede bevat het boek een prettig lettertype en een fijne bladspiegel.

Kortom: goed en mooi verhaal over (soorten) vriendschappen en het ontdekken van je grenzen. Aanrader.

“Natuurlijk zouden we elkaar niet en nooit vergeten, maar het missen zou wel slijten en het zou nooit meer worden zoals het was want dat was voorbij.”