ijzingwekkend goed

Deze recensie is eerder geplaatst op Vrouwenthrillers.nl
Bedankt Vrouwenthrillers en uitgeverij Boekerij voor het recensie-exemplaar.

Nathalie Pagie mag gerust een thriller-sensatie genoemd worden. Na twee keer de Thrillerzone award voor beste Nederlandse thriller te hebben gewonnen en inmiddels al zeven razend populaire boeken uitgebracht te hebben, is ze niet meer weg te denken als Nederlandse thrillerschrijfster. Haar achtste boek Noordkaap speelt zich af op de gelijknamige Noordkaap in Noorwegen, waar een zeer geheim wetenschappelijk experiment plaatsvindt. Aan dit project werkt een team van zes wetenschappers waaronder een zeer bekende gedragswetenschapper Odin Olsen. Deze wetenschappers gaan een groep van tien veroordeelde criminelen onderzoeken om een grote doorbraak in de gedragstherapie te bewerkstelligen. De veroordeelden komen uit verschillende landen en zijn divers in leeftijd, ras en misdaad en hebben zich vrijwillig opgegeven voor het experiment om kans te krijgen op vervroegde vrijlating.

Het verhaal begint meteen spannend met de vondst van een lijk in Hammerfest. Waar de man vandaan komt en wie hij is weet niemand en de plaatselijke politie start al snel een onderzoek naar deze vreemde verschijning. Als er sporen van Ibogaine gevonden worden, wordt er een link naar West-Afrika gelegd, waar dit gebruikt wordt in een uitdrijvingsritueel. Het spul is echter hartstikke omstreden en bovendien verboden in Noorwegen. Hoogleraar Aage Haugen is bekend met Ibogaine vanwege een studie in Afrika. Hij start zijn eigen onderzoek door een lijstje te maken met namen van studiegenoten die ook in Afrika waren en het ritueel bijgewoond hebben. De eerste lijntjes zijn dus al uitgegooid.
Hoewel er in de eerste hoofdstukken een flink aantal personages voorbij komen, is het makkelijk te volgen doordat het perspectief steeds wisselt. De karakters zijn goed uitgewerkt, waardoor je je al gauw midden in het onderzoeksteam waant en je je vijanden en vrienden zelf ook uitzoekt. Zo wekt Olson al snel irritatie op door vaag uit te leggen wat het onderzoek inhoudt en belangrijke informatie achter te houden. Hij is duidelijk alleen geïnteresseerd in een geslaagd onderzoek en schroomt niet om te manipuleren. Gelukkig staan daar ook heel sterke personages tegenover die, mede door hun werk in de gezondheidszorg, het belang van de patiënt voorop blijven stellen. Het vuurtje laait op in de groep en mede door de beeldende manier van schrijven is de spanning goed invoelbaar. Het is wachten op het moment dat dit misgaat, want dat het misgaat is zeker.
De tien gevangen leren we kennen door hun eigen verhaallijn. Onder ander door hun gesprekken met de wetenschappers. Deze karakters zijn ook goed uitgewerkt waardoor je een beeld krijgt van iedere gevangene apart en hun afkeer jegens het experiment. Ook hier zijn het weer een flink aantal personages die op ons afkomen, maar Nathalie Pagie weet het zo te schrijven dat het zeker niet te veel van het goede wordt. Je wilt juist in hun hoofd kruipen en meer weten.
Ondertussen volgen we Aage Haugen ook nog steeds in zijn zoektocht naar de herkomst van de Ibogaine en de link ervan met het slachtoffer. Zijn verhaallijn lijkt wat minder spannend, maar zodra hij dichter bij de oplossing komt stijgt ook hier de spanning, want hoe gaat dit samen komen?

Naast de uitgewerkte personages en de diepgaande plot is het ook duidelijk te merken dat Nathalie Pagie haar research over Noorwegen goed gedaan heeft. Het was alsof ik zelf op de ijzingwekkende Noordkaap zat en te midden van een reeks zeer uitgesproken karakters mijn weg tot het einde van het experiment moest vinden. Zou het mij lukken te overleven