Zusje van mij

Namens VrouwenThrillers las ik ‘Zusje van mij’. Deze recensie verscheen dan ook oorspronkelijk op vrouwenthrillers.nl Bedankt, ook aan A. W. Bruna, voor het recensie-exemplaar.
De in Stockholm geboren Mikaela Bley woont er nog steeds met haar man en kinderen. Na haar carrière als inkoper bij een tv-station, is ze nu fulltime auteur. Ze is vooral bekend van haar serie met misdaadverslaggever Ellen Tamm in de hoofdrol, maar gooit ook hoge ogen met haar nieuwe serie, waarvan Zusje van mij het tweede deel is.

Kort na het oplossen van de zaak Jovanovich wordt de stad alweer geteisterd door een nieuwe moord. Een jong meisje, uit een rijk en bekend gezin wordt vermoord op haar verjaardag. Leia en Hedin krijgen de zaak in hun maag gesplitst en doen er alles aan om deze tot een goed einde te brengen. Voordat ze dit kunnen doen moeten ze eerst een heel verleden ontrafelen.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Het is daarom, zeker in het begin, lastig om direct de vinger te leggen op de personages. Het is niet duidelijk wat hun rol in het geheel is en al helemaal niet of en wat ze met elkaar te maken hebben. Als het verhaal vordert lijken zowel Leia en Henrik als de lezer steeds verder van de oplossing weg te drijven. Er komen steeds meer vragen naar boven en verbanden lijken er nog lang niet te zijn. Zusje van mij is dan ook een verhaal dat niet zo snel leest. Er worden veel lijnen uitgegooid die allemaal diep worden uitgewerkt, maar niet altijd bevorderend zijn voor het leesgenot. De nieuwsgierigheid is wat de lezer aan het verhaal gekluisterd zal houden. De plot blijkt sterk neergezet en de uitgegooide lijnen lijken toch ontward te worden. Op het einde lijken ook de levens van Leia en Henrik weer in beeld te komen. Het is jammer dat daar gedurende het verhaal niet wat meer aandacht aan wordt geschonken, maar het maakt wel nieuwsgierig naar een volgend deel. Dat Zusje van mij het tweede deel in een reeks is, is overigens niet direct te merken. Er wordt meermaals teruggeblikt op wat er eerder gebeurde, zowel in de vorige zaak als wat er tussen Leia en Henrik voorviel.

Zusje van mij is een sterk verhaal, dat een beetje ondergesneeuwd wordt. Het had wellicht meer kracht gehad als het in honderd woorden minder verteld was. Een klein beetje meer vaart had wat toegevoegd aan de spanning en de intensiteit van de plot.