Recensie – Vuurlinie

Als je dit boek uit hebt, is de kans groot dat je een roadtrip over de Balkan gaat plannen. Is het een uitgesponnen reisverslag annex verhaal? Nee, verre van. Het zou dan trouwens ook een vrij nerveuze en gewelddadige reis geweest zijn.

Maar je begrijpt het wellicht al, de locatiebeschrijvingen van de plekken waar Jack Ryan Jr., zoon van de Amerikaanse President komt zijn adembenemend. Je krijgt ter plekke zijn om de eerstvolgende vakantie die kant op te boeken. Interessant overigens dat ook de negatieve aspecten van het toerisme worden benoemd. Alsof de auteur in het boek al een voorbehoud wil maken. Ook heeft hij veel aandacht voor de geschiedenis.
Gebeurtenissen die, zoals bijvoorbeeld Srebrenica, voor Nederlandse lezers pijnlijk bekend voorkomen. Ook trekt hij interessante paralellen tussen de aanleiding van de Eerste Wereldoorlog, de moord op de Habsburgse troonopvolger, en de gebeurtenissen in het boek. Als proloog wordt er aan het begin van het boek ook een citaat van Bismarck geciteerd wat hier op duidt.
Met name door verschillende verwijzingen naar actuele gebeurtenissen is het boek erg voorstelbaar om te lezen. Zeker niet voorspelbaar overigens.

Het boek is opgebouwd rondom de zoektocht naar een Bosnisch meisje dat door de First Lady, de moeder van dus, is geopereerd. Hiermee wordt gelijk al de link gelegd met de eerdere Clancy avonturen rondom het Ryan-gezin. Jack Ryan Jr. wordt door de Campus, een inlichtingenorganisatie die direct onder de President valt, naar Slovenië gestuurd voor een legale audit operatie. Daarna vliegt hij door naar Sarajevo om het betreffende meisje te vinden. De Campus hoeft een lezer van de Ryan-serie niet onbekend voor te komen.

De zoektocht is uiteindelijk succesvol, maar dat leidt ook tot een hele reeks aan complicaties. Hij wordt doelwit van moordenaars en beland onbewust in een schimmelspel van krachten die eigenlijk al lang na de Balkanoorlog verdwenen zouden moeten zijn. Zouden moeten zijn, het is inderdaad nog steeds aanwezig. De ontwikkelingen volgen elkaar in snel tempo op, en Jack komt achter een complot die de lont in het kruidvat van de verschillende entiteiten moet steken. Het uiteindelijke plot is onorthodox, en zeer verassend.

Daarnaast, en dat is verrassend, is het ook een leerzaam boek. De auteur heeft overduidelijk veel achtergrondonderzoek gedaan, en kent moeizame geschiedenis als het gaat om vreedzame democratie op de Balkan. Mike Maden is een vaardige en bevlogen schrijver, exact voortbordurend op de stijl van Tom Clancy. Maar dan wel met een vleugje hightech. Alle vertrouwde namen en personen komen aan bod, en het boek voelt als een natuurlijke voortzetting van de reeks, persoonlijk vindt ik het beter dan bijvoorbeeld de delen die geschreven zijn door Greaney of Cameron.

Persoonlijk vindt ik Maden uitstekend geschikt als hoeder van de Clancy Legacy. Om het maar eens in goed Nederlands uit te drukken.

Deze recensie is eerder verschenen via: De Leesclub van Alles/Bazarow