Simpel en zonnig boek

Dankzij de leesclub van Thrillzone.nl en Karakter Uitgevers BV, mocht ik het boek "Blond op Bonaire " van Ellen de Vriend lezen.


Ellen De Vriend is schrijver en journalist / eindredacteur. Na haar studie werkte ze onder meer als verslaggever bij de provinciale Zeeuwse Courant (PZC) en voor diverse Zeeuwse magazines en weekkranten. Na een aantal verhalenbundels en reisboeken legt ze zich de laatste jaren toe op het schrijven van thrillers. Zij heeft o.a. de volgende boeken geschreven:

Pain au chocolat, De erfgename, Geruisloos, Vermist en De tien van Renesse.


De hoofdpersoon Linda van Dam vertrekt met haar man Lex, dochter Luna (17) en haar vriendin Guusje voor een vakantie naar Bonaire. Kort voor hun vertrek verdwijnen twee jonge, blonde vrouwen spoorloos. Van de ene vrouw ontbreekt elk spoor, van de ander worden teenslippers en een fiets gevonden. Het gerucht dat ze zijn vermoord, verspreidt zich al heel snel over het eiland. De vakantie van de familie Van Dam verandert heel erg, wanneer Guusje na een avond stappen verdwijnt. Machteloos en met een enorm schuldgevoel tegenover Guusjes moeder, gaat Linda zelf op onderzoek uit. Lukt het haar de waarheid te achterhalen?


Het boek ziet er heel mooi en verzorgd uit. Het vakantiegevoel komt je al snel tegemoet. Het boek is een eerbetoon aan al die vrouwen die op de verkeerde plek op het verkeerde moment waren. Hierbij geeft de schrijfster 43 werkelijke gebeurde situaties aan in de inleiding. Vervolgens begint het boek.


Het boek heeft twee verhaallijnen. De ene lijn is die van Reggie, een inwoner van Bonaire en de andere lijn betreft die van de familie van Dam, met hun puber dochter en vriendin.


Het boek is makkelijk geschreven. De inleiding vond ik heel verrassend. Daardoor zit je gelijk midden in het boek. Zelf vond ik de 43 werkelijk gebeurde situaties teveel. Wanneer er drie situaties werden geschetst en dan uitgebreider, had dit mij nog meer getroffen en geschokt.

Het lezen van het boek gaat heel snel. Wat mij betreft had er dieper ingegaan mogen worden op de diverse zaken in het boek. Daardoor kwam het bij mij nogal oppervlakkig over. Ook de soms Papiamento woorden waren niet nodig. Zeker als er goede Nederlandse woorden voor bestaan. Waarom deze woorden werden gebruikt en ook nog cursief gedrukt, was mij niet duidelijk. Deze woorden hadden voor mij geen meerwaarde. 


In mijn ogen een leuk vakantieboek, die je op de rand van het zwembad leest. Het is in mijn ogen zeker geen thriller te noemen.


Ik geef het boek 2 sterren.