Recensie De een van de ander

Gelezen juli 2008.
Geweldig mooi, spannend boek! Het leest als een 'gewone' thriller, maar doordat het over zo'n schokkende periode in de geschiedenis gaat, vond ik het ook erg interessant. Fictie of non-fictie; ik ben toch weer een stuk wijzer over de ideeën van betrokkenen uit die tijd. Ik ben van 1960 en weet nog heel goed te herinneren dat Duitsers in mijn jeugd altijd met een schuin oog werden bekeken. De opdeling van Berlijn door de verschillende bezetters, checkpoint Charlie, de muur en wat er met je kon gebeuren wanneer je van Oost naar West over die muur wilde vluchten. Het kwam toch allemaal weer boven en dat is alleen maar goed. Zeker na het bericht van de afgelopen dagen dat veel jonge Duitsers niet(s) meer weten over hoe het er aan toe ging in het toenmalige Oost-Duitsland. Kennis van de geschiedenis is zó belangrijk!

Het boek zelf vond ik ook langzaam op gang komen; met die verschillende kleine opdrachten voor Gunther waarvan later pas blijkt dat alles in elkaar grijpt. Bernard Gunther vond ik een min of meer sympathiek karakter, hij is eerlijk en door zijn verhaal krijg je een veel genuanceerder beeld over de toenmalige samenleving: niet iedere Duitser was slecht en niet iedere Amerikaan was 'a good guy'. Ik had al eerder gehoord over de rol van de Rooms-Katholieke kerk bij de ontsnapping van veel oorlogsmisdadigers naar Zuid-Amerika en blijf daar verbijsterd over. Ik kan daar met mijn pet niet bij, maar goed, daar heb ik bij Rooms-Katholieke hoge geestelijken wel vaker last van. Ik snap die lui meestal niet.
Nu ben ik alleen maar benieuwd naar het vervolg op dit boek! Hoe gaat het verder met Gunther en gaat hij nog op jacht naar Gruen, Henkell en Jacobs?