Leuk beroep, kattenoppas

Het verhaal gaat over Barbara van Eck, die oneervol ontslagen is als rechercheur.
Ze besluit om kattenoppas te worden bij de katten thuis.
Ze mag drie weken oppassen op twee katten waarvan de eigenaresse op vakantie is. De eigenaresse woont in een seniorencomplex.
Eerst lijken het een paar saaie weken te worden, maar dat verandert als de ene na de andere bewoner overlijdt. De politie gaat in alle gevallen uit van een natuurlijke dood. Intussen slinkt de wachtlijst voor een appartement in het complex en komt er nieuw bloed binnen: jonger, energieker en vermogender. Barbara’s rechercheursbloed kruipt waar het niet gaan kan, ze vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit. Het lijkt erop dat de bewoners in het seniorencomplex allemaal iets hebben te verbergen, en daarom zijn ze niet zo blij met Barbara haar aanwezigheid..
Je leest ook veel over Barbara haar privé leven van vroeger en van nu. Ze had strenge gelovige ouders die niet altijd blij waren met hoe zij in het leven stond. Het speelde zich af in de zestiger jaren waarin andere normen en waarden speelden dan nu in deze tijd.
Al lezende kom je er ook achter wat de tijd van vroeger en de moderne tijd met elkaar hebben te maken.

Het is het eerste deel in een nieuwe reeks over Barbara van Eck.
Het verhaal wordt zo levendig beschreven dat ik het idee heb dat ik de bierwalm en zweetlucht kan ruiken.
Dit boek leest daardoor als een film. Je zit op het puntje van je stoel en wil Barbara waarschuwen om ergens niet heen te gaan of iets niet te doen. Barbara is eigenwijs en volhardend en brengt zichzelf steeds in gevaar.
Je krijgt niet op alle vragen antwoord in dit boek, maar ik denk en hoop daar in het tweede deel over Barbara van Eck achter te komen.