zomers vakantieboek

Saint-Tropez door Kiki van Dijk

In Saint Tropez runt Sylvie een immens populair restaurant.
Het gaat goed en ze krijgt zelfs een nieuw pand op een gewilde locatie en Netflix wil een documentaire over haar maken. Maar dan wordt ze uit het niets verdacht van ernstige corruptie en komen haar reputatie én haar restaurant in gevaar.

Als haar dochter plotseling verdwijnt, beseft Sylvie dat iemand het op haar gezin heeft gemunt. Ze probeert uit te zoeken wie haar leven probeert te verwoesten en ontdekt steeds meer geheimen, die helemaal teruggaan tot de Parijse studentenopstand van 1968. Alles wat ze dacht te weten over haar verleden komt op losse schroeven te staan.

De cover doet zomers aan, met een dorpje aan het water, met een groot jacht ervoor.
Op de voorgrond zie je een dame die haar hoed vasthoudt.
De kleuren zijn vooral in het blauw en verschillende tinten geel gehouden.
Het shirt van de dame is wit.
Ik vind het een zeer aantrekkelijk plaatje en zou het boek daardoor zeker oppakken, ook als ik niet de auteur wist.

“Als de bodem onder je bestaan wegvalt, hoef je niet neer te storten”
Voor de groep Thrillerlezers mocht ik het boek Saint-Tropez van Kiki van Dijk lezen.
Het boek begint met het verhaal van Beau.
Beau werkt in het ziekenhuis en ze houdt van de georganiseerde chaos die daar heerst. “Het gebeurde niet vaak dat ze bij het snijden een handschoen scheurde” Ik vroeg me gelijk af wat haar beroep was. Schouwarts, chirurg?
Ze heeft een afspraak om met haar moeder te gaan eten en wacht op het perron op de trein als ze plotseling een harde duw voelt.

Afwisselend lees je over de tijd 1968 en 2022.
1968 gaat over Malou, wonend in Parijs, zou een paar dagen op reis gaan met de Algerijn Mo (Mohammed), een vriend die ze nog niet zo lang kent. Maar Mo komt niet opdagen. Ze ontmoet de broer van Mo, Allan en samen gaan ze op zoek naar Mo.
2022 gaat over Sylvie, die het restaurant Les Jumelles runt. Netflix wil haar in het programma ‘Chefs table’, een goed bekeken programma met miljoenen kijkers.
Ze heeft twee volwassen kinderen, Beau en Lilou.
Ze weet bijna niks van haar ouders omdat zij al vroeg zijn gestorven. Xavi Delroy suggereert dat hij meer weet over haar ouders. Hij weet ook dingen over haar man Hugo, dat hij met zwart geld aan het rommelen is, en over meegenomen schilderijen. Dat kan haar levenswerk Les Jumelles erg schaden. Samen met Xavi gaat zij op zoek naar de waarheid omtrent haar man Hugo en naar de waarheid over haar ouders.
Mijn leeservaringen zijn positief. Ik houd wel van de manier hoe dit verhaal is opgezet. Een hoofdstuk uit 1968 en nu in de tegenwoordige tijd. Het is spannend of en wat die met elkaar te maken hebben. En leuk dat er ook zoiets moderns als vloggen en Netflix in voor komt terwijl dat maar een klein onderdeel is. Net genoeg om het interesant te maken. In sommige boeken die ik lees past het niet altijd en heeft het geen meerwaarde, maar hier juist wel, door het verhaal.
Kiki houdt de spanning erin door dat het over verschillende mensen en verschillende tijden gaat. En op het laatst komt alles samen.
Tussendoor had ik mijn gedachten over hoe het in elkaar stak maar ik werd op sommige punten toch verrast. En dat vind ik juist lekker aan zo’n boek.
De personen zijn zo goed beschreven en uitgewerkt dat je het gevoel hebt ze zelf te kennen en daardoor leef je mee met hun verhaal.
Het leest heerlijk vlot en is zeer geschikt voor een lekkere zomerse dag aan het strand, achter in de tuin, op je balkon. Natuurlijk kun je het ook in de winter binnen lezen maar dit voelt voor mij als een zomers vakantieboek.