tijgerlelie

Tijgerlelie – Marion Pauw
Het boek vertelt het verhaal van Lilly. Lilly haar oom heeft haar gevraagd of ze twee maanden op zijn hotel El Refugio wil passen. Het hotel ligt in de Pyreneeën. In de wintermaanden wordt het door hevige sneeuwval afgesloten van de bewoonde wereld. Ze heeft haar huisgenoten gevraagd of ze meegaan. Op het allerlaatste moment besluit één van de huisgenoten een oude schoolvriendin mee te vragen, Monica. Door Monica’s aanwezigheid verandert de sfeer. Lilly valt steeds meer buiten de groep en op een avond loopt het zo vreselijk uit de hand dat er een dode valt.
Zeventien jaar later is Lilly ghostwriter. Ze heeft nog steeds last van het trauma van het verblijf in de Pyreneeën. Wanneer een van Lilly’s oud-huisgenoten zelfmoord pleegt, besluit ze de anderen te confronteren met het verleden, en uit te zoeken wie er verantwoordelijk voor de dode is.

De cover is in geheel zwart uitgevoerd met een smalle band met tijger motief.
De letters op de cover zijn geel en wit, de kleuren die weer terugkomen op de band.
Ik vind de cover mooi, ondanks dat hij simpel is gehouden.

“Wat doe je als je het verleden niet kunt uitwissen”
Het verhaal doet me denken aan mijn schooltijd. Er kwam toen een nieuw meisje in de klas die daardoor erg populair was. Het meisje wat eerst veel vriendinnen had werd nu getreiterd en gepest. De klasgenoten werden opgeruid door het nieuwe meisje.
Zo gaat het eigenlijk ook in dit verhaal, al zijn de personen volwassen.
Ik voelde medelijden met Lilly, en vond de vrienden maar dom dat ze niet zagen hoe Monica was. Tegelijkertijd had ik het idee dat Monica behalve het gemeen zijn ook heel onzeker was.
Ze vertelt veel leugens aan de vrienden, maar Lilly doorziet ze.
Haar vrienden geloven haar niet en dan beginnen de moeilijkheden.
Ik vond door alles wat Monica deed maar een kreng. Ze speelde wel erg graag ‘Truth or Dare’ want dan had ze weer een mogelijkheid om Lilly te treiteren zonder dat iemand dat door had.
Lilly vond ik wat onzeker over komen. Ze is onzeker over haar uiterlijk, kleding. De manier waarop haar vrienden met haar omgaan helpt niet echt om zich beter te voelen.
Ik vind dit boek de wauw factor hebben. Omdat alles klopt in het verhaal en op alles krijg je een antwoord.
Het boek bestaat afwisselend uit hoofdstukken toen en nu.
In ‘Toen’ lees je hoe Liliane (afgekort Lilly) en haar vrienden Jelle, Itty, Merel, Almar, Kevin in het hotel in de Pyreneeën terechtkomen. Door Almar komt er nog iemand bij, Monica. Lilly heeft gelijk haar twijfels over Monica en vertrouwd haar als enigste niet.
Stukje bij beetje leer je de vriendengroep kennen en bouwt er een spanning op.
In de hoofdstukken ‘Nu’ lees je hoe het Liliane nu vergaat. Ze heeft door iets wat er toen is gebeurd geen contact meer met de vrienden. Naarmate het verhaal vordert kom je daar steeds meer over te weten. De spanning wordt zo opgebouwd dat het verhaal geen moment inzakt.
Door af te wisselen met ‘Toen’ en ‘Nu’ en een goed in elkaar stekend verhaal wat vlot leest, blijft het spannend en moeilijk aan de kant te leggen.
Bij de ontknoping van het verhaal werd ik zelfs nog even verrast en had ik het gevoel dat heel het verhaal klopte.
Dat komt niet vaak voor bij mij dus daarom geef ik het boek ‘Tijgerlelie’ 5 *