Lezersrecensie
Taalbarrière
Aanvankelijk dacht ik een historisch boek in handen te hebben vanwege de geschetste sfeer. De mensen leven in armoede en grote soberheid zonder opsmuk. Maar al gauw blijkt dat het verhaal zich juist afspeelt in de toekomst. Het voert je mee naar een tijd die wellicht ooit aan zal breken en waar iets catastrofaals is geschied
De smelt, een grote klimaatramp heeft plaatsgevonden. Er zijn een handje vol overlevenden die samenleven in Ark onder leiding van Noa.
De smelt had volgens Noa nooit hoeven plaats vinden als mensen beter naar elkaar hadden geluisterd. Volgens hem verbloemden de politici de waarheid door wollig taalgebruik te bezigen waarbij ze mensen met teveel mooie woorden om de tuin leidden. Hun hoofddoel daarbij
leek niet veel meer te zijn dan de bevolking onwetend te houden. Om dit niet nog een keer te laten gebeuren besluit hij als nieuwe leider, dat taal geminimaliseerd moet worden. De woordsmid moet de woorden verzamelen en lijsten maken van toegestane en niet toegestane woorden. De toegestane woorden vormen dan de nieuwe taal: LIJST
Wie de oude, verboden woorden toch gebruikt wordt zwaar gestraft.
Taal wordt op deze manier meer een barriere dan een effectief communicatie middel. Men spreekt veelal met stotende, tweewoord zinnen in plaats van op vloeiende toon met veel woorden.
Dit is een facinerend gegeven dat je als lezer doet beseffen hoe belanrijk taal is.
Natuurlijk zijn de namen Ark en Noa niet willekeurig gekozen maar een directe link naar de bijbelse Ark van Noach.
Het wordt een bloedstollend avontuur. Bij Letta, die na de mysterieuse verdwijning van Benjamin, de vorige woordsmid, zijn opvolger is, ontstaan langzaam aan twijfels over het strenge regime van Noa en zijn waanzinnige ideaal om te streven naar een nieuwe taal die slechts 500 woorden toestaat. Ze gaat in verzet en sluit zich aan bij de ketters. Dan ontpopt ze zich als een stoere, dappere strijdster met een vastomlijnd doel voor ogen, namelijk het redden en in stand houden van de taal.
Een prachtig meeslepend verhaal dat je het liefst in één keer uit wilt lezen.
Ik vermoed dat er ooit een tweede deel komt want er zijn nog een hoop open vragen bij het slot.
De smelt, een grote klimaatramp heeft plaatsgevonden. Er zijn een handje vol overlevenden die samenleven in Ark onder leiding van Noa.
De smelt had volgens Noa nooit hoeven plaats vinden als mensen beter naar elkaar hadden geluisterd. Volgens hem verbloemden de politici de waarheid door wollig taalgebruik te bezigen waarbij ze mensen met teveel mooie woorden om de tuin leidden. Hun hoofddoel daarbij
leek niet veel meer te zijn dan de bevolking onwetend te houden. Om dit niet nog een keer te laten gebeuren besluit hij als nieuwe leider, dat taal geminimaliseerd moet worden. De woordsmid moet de woorden verzamelen en lijsten maken van toegestane en niet toegestane woorden. De toegestane woorden vormen dan de nieuwe taal: LIJST
Wie de oude, verboden woorden toch gebruikt wordt zwaar gestraft.
Taal wordt op deze manier meer een barriere dan een effectief communicatie middel. Men spreekt veelal met stotende, tweewoord zinnen in plaats van op vloeiende toon met veel woorden.
Dit is een facinerend gegeven dat je als lezer doet beseffen hoe belanrijk taal is.
Natuurlijk zijn de namen Ark en Noa niet willekeurig gekozen maar een directe link naar de bijbelse Ark van Noach.
Het wordt een bloedstollend avontuur. Bij Letta, die na de mysterieuse verdwijning van Benjamin, de vorige woordsmid, zijn opvolger is, ontstaan langzaam aan twijfels over het strenge regime van Noa en zijn waanzinnige ideaal om te streven naar een nieuwe taal die slechts 500 woorden toestaat. Ze gaat in verzet en sluit zich aan bij de ketters. Dan ontpopt ze zich als een stoere, dappere strijdster met een vastomlijnd doel voor ogen, namelijk het redden en in stand houden van de taal.
Een prachtig meeslepend verhaal dat je het liefst in één keer uit wilt lezen.
Ik vermoed dat er ooit een tweede deel komt want er zijn nog een hoop open vragen bij het slot.
1
Reageer op deze recensie