Boontje komt om z'n loontje

Op de kraamafdeling van een ziekenhuis vindt een babywissel plaats. Kroonprinses Pim wordt verwisseld met haar nichtje Luppina. Niemand mag dit weten, zeker de koningin en prins niet, er is namelijk kwade opzet in het spel waarbij de onderliggende beweegredenen veel te maken hebben met macht, geld en aanzien. De wissel blijft onopgemerkt, de baby’s zelf vermoeden ook niks. Maar jij als lezer weet het wel! En juist dat maakt dit boek zo spannend. Het zaakje begint te rommelen als de adoptie oma van Pim komt te overlijden en Pim te horen krijgt dat ze van het spaargeld van haar oma naar het dure internaat ‘Bergdwaal’ mag. Vanaf dag één heeft directrice Bottenbley, die ‘Bullstronk’ achtige neigingen heeft, de pik op haar. Doordat Bottenbley zich verspreekt begint bij Pim het vermoeden te ontstaan dat er iets niet klopt, dat er dingen voor haar worden achtergehouden. Ze besluit een privédetective in te schakelen om erachter te komen wat het is dat zij niet mag weten. Het wordt het begin van een spannende zoektocht waarbij Pim heel wat hindernissen te nemen heeft!

Wat een top boek weer van deze auteur! Ik was van begin tot eind geboeid, deze schrijver raakt gevoelige snaren, maakt het spannend, maar net niet te, en heeft in dit boek ook nog eens een hoop humor weten te stoppen. Het is een sprookjesachtig verhaal, vooral door de setting en het scherp neergezette goed tegen kwaad, maar dan wel overgoten met een flinke dosis girlpower.

Opvallend is het verband dat je als lezer ook gelijk legt met Mathilda en Pippi Langkous. Pim heeft raakvlakken met beide types en dan is het juist daarom zo grappig als de vrijgevochten Valetta (haar privédetective) zegt: ‘Je lijkt Annika wel, dat zeikerige zusje van Tommy’. Humor zit ook in de illustraties, zo zit de koningin op de wc als ze een vertrouwelijke mededeling te verwerken krijgt van haar zwager. De platen zijn echt geweldig, en in kleur. Bij elk personage zie je het karakter terug in de tekening. En wat een idee om bijzondere of juist grappige, rare of gewone uitspraken uit een hoofdstuk te gebruiken als titel, voorbeelden: ‘Twee erwtjes maken zeker zes honden wakker’ of ‘Niemand rouwt om een dooie dierenbeul’ of ‘Als je iets wil verbergen, moet je het vooral niet verstoppen’.

Ik vind dit boek een vette aanrader, evenals de andere boeken van Cees van den Berg (ik heb ze allemaal gelezen). Paloma was mijn favoriet maar is nu van de eerste plaats gestoten door ‘Het verhaal van een prinsen en een pistool’.