Vlot geschreven boek over een jongen met paranormale aanleg!

Door omstandigheden heeft Hein zijn opa nooit leren kennen. Daar komt verandering in als hij noodgedwongen, samen met zijn vader, de vakantie bij de oude man moet doorbrengen. Zijn opa is begrafenisondernemer, hij woont naast het kerkhof en het uitvaartcentrum dat hij beheert. Dit alles maakt het verblijf bij de onbekende opa nog minder aantrekkelijk dan het al was. Maar er zit niks anders op voor Hein, hij moet erheen. Gelukkig komt er een kentering in de aversie van Hein als hij ontdekt dat hij meer met opa gemeen heeft dan hij ooit had kunnen vermoeden.

Een boek dat laat zien dat je met het hebben van een paranormale gave anderen tot dienst kan zijn. In dit boek verstevigt het de band tussen kleinkind en opa en komt het hoofdpersonage af en toe voor spannende dilemma’s te staan. Het verhaal heeft plotwendingen, is vlot geschreven en heeft ondanks het hoofdthema over paranormaliteit veel herkenbare elementen voor de lezer. Bovendien maakt het de dood wat minder zwaar. Er zit ook humor in het verhaal. Spitsvondige woordspelingen als ‘magere Hein’ en ‘kwelgeesten’ zijn daar voorbeelden van. Maar ook andere thema’s zijn verweven in het verhaal. Gierigheid, geldproblemen, vriendschap, verliefdheid, homoseksualiteit, afscheidsceremonies, scheiding en het bijstellen van verwachtingen zijn daar voorbeelden van.

Het verhaal leest makkelijk en blijft boeien tot het eind. Een prettig lettertype, korte hoofdstukken en hier en daar wat spanning maken dit boek toegankelijk voor een brede doelgroep. De zwart wit tekeningen van Emanuel Wiemans passen er precies bij. Ik vond het erg lekker lezen, van begin tot eind. Echt een aanrader.

In dit boek zijn drie verhalen gebundeld. Gebaseerd op de VPRO-serie Hein.