Niet volgens verwachting, maar nog steeds leuk om te lezen!

Welkom op Vamps. De oudste en meest exclusieve vampieracademie ter wereld. Dillons vader heeft hem daar heen gestuurd, maar Dillon heeft zelf geen idee waarom. Hij heeft niets gemeen met de andere studenten. Zij zijn mooi, arrogant en vampiers, maar al snel komt Dillon er achter dat hij ook geen normaal mens is. Sterker nog: hij is de meest bijzondere vampier en zijn bloed is het bewijs daarvan. Terwijl Dillon zijn krachten leert, komt het gevaar ook steeds dichterbij...

Dit boek is het eerste deel van de trilogie. De limited edition gaat gepaard met knalroze sprayed edges en dat maakte dat hij aantrekkelijk in de boekenkast staat. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Dillon. Zijn vader heeft hem naar de school gestuurd, omdat dit een wens was van zijn moeder. Zij heeft Dillon achtergelaten toen hij nog heel jong was. Dillon heeft geen idee wie zij is en waarom ze hem en zijn vader heeft achtergelaten. In het verhaal ontdekt Dillon dat hij een dhampier is. Oftewel half mens, half vampier. Je leest gedurende het verhaal continu wat Dillon voelt en denkt en daardoor kan je je als lezer goed inleven in zijn personage. Je hebt het gevoel alsof je naast hem loopt en samen ontdekt wat hij is en wat hij allemaal kan.

Aan het begin van het boek maak je kennis met de personages. Dit zijn er flink wat en ze blijven allemaal wat op de achtergrond en oppervlakkig. De gebeurtenissen worden daarentegen steeds meer uitgebreid. Deze volgen zich ook in een snel tempo op, waardoor er altijd wel iets te beleven is in het verhaal. Je wilt steeds doorlezen, want het verhaal voelt niet langdradig aan.

De schrijfstijl is vlot, spannend en mysterieus. Naast alle gebeurtenissen worden sommige personages ook flink tot elkaar aangetrokken. Het einde vond ik wel tegenvallen. Het kwam zo maar uit de lucht vallen en dat was dan ook het einde. Het is een verhaal wat prima wegleest, maar ik hoop vooral dat in de volgende delen er wat meer aandacht wordt besteed aan de personages en dat het minder oppervlakkig is.