Je wilt alleen maar meer Chris Carter!

Wanneer de politie een verlaten buitenhuis doorzoeken, komen ze een jonge vrouw tegen die flink toegetakeld is. In de nek van deze vrouw is ook nog een raar teken te zien, namelijk een dubbele kruis. Twee jaar eerder arresteerde Robert Hunter de seriemoordenaar die dat teken gebruikte als handtekening. Is er nu een copycat actief? Of is de echte dader nooit gearresteerd? Robert en zijn partner moeten zien te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen en dat moet nog snel gebeuren ook.

De schrijfstijl van Carter is heel fijn. Hij schrijft heel beeldend, zonder langdradig te worden. Je ziet daadwerkelijk als lezer alles voor je en lijkt het net of je op de schouder van Robert Hunter mee reist. Je voelt je bijna onderdeel van zijn team. Ook is het verhaal heel meeslepend en levendig geschreven, waardoor het verhaal niet alleen maar spannend is.

Robert en Garcia (zijn partner) zijn een heerlijk team samen. De nuchterheid van Garcia samen met de ervaring en kennis van Hunter maakt dat zij heel fijn te volgen zijn en die dynamiek samen zorgt voor wat luchtigheid, zonder dat het minder spannend wordt.

De plaatsdelicten en gebeurtenissen worden best gedetailleerd beschreven en je moet daar als lezer tegen kunnen. Het plot is bizar en heel fijn opgebouwd. Wat fijn is, zijn de korte hoofdstukken en elk spoor voelt als die ene puzzelstuk die je nodig hebt. Tot... het einde. Daar krijg je uiteindelijk antwoord op de vraag wie nou achter de gruwelijke moorden zit. Iets wat je als doorgewinterde thriller-lezer misschien al had voorzien. Maar dat maakt het boek niet minder er om.