De Logé vond ik beter

Sinds de geboorte van Ava's dochter, Isa, is Ava doodmoe en kan ze zich moeilijk focussen. Haar herstel na een keizersnede verloopt niet zoals verwacht. Haar man Ned huurt een nanny in zodat zij beter kunnen slapen.
Ava heeft echter al snel het gevoel dat er iets niet klopt. Ned gedraagt zich vreemd en elke keer als ze hem vraagt waarom, zegt hij dat ze gek is. Toch merkt Ava dat ze achterdochtig wordt als ze haar man regelmatig met de nanny ziet fluisteren. Steeds vaker voelt Ava dat er iets niet pluis is, maar is dat ook zo of probeert iemand haar dat te laten denken?

'De nanny' pakt je meteen vanaf de eerste regel. Nelle Lamarr weet op een beeldende manier het verhaal over te brengen op de lezer, waardoor je als lezer helemaal in het verhaal gezogen wordt. Het boek kent een aantal plottwists die je niet aan ziet komen. De weg naar het einde duurt lang en het einde kent veel gebeurtenissen achter elkaar. Dit voelt wellicht een beetje als een afgeraffeld verhaal, wat erg jammer is. Nelle Lamarr probeert je als lezer mee te krijgen met Ava en Ned, maar ook de nanny, Marley, en haar verleden. Vooral bij Marley voelde het niet erg overtuigend en niet interessant. Maar ook Ned, een niet al te sympathieke man, wekt soms argwaan op. De onderlinge relatie tussen Ava en Ned voelt als onbetrouwbaar en totaal geen empathie, naar vooral Ava. Je merkt dus al wel snel dat er iets is.

De nanny is een prima boek om tussendoor een keer te lezen, als zou ik 'De logé' eerder aanraden van Nelle Lamarr.