Verloren aluria

Dit is een bijzonder verhaal door de uitgebreide wereldbouw en de verschillende plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Tel daarbij op dat er meerdere tweetallen aan hoofdpersonages zijn, eigen bedachte terminologie, andere wezens, magie en steden die leven, dan is dat nogal wat om te ontdekken als lezer.
Het verhaal is netjes in hapklare hoofdstukken ingedeeld en bouwt langzaam maar zeker op. De informatie wordt gedoseerd aan de lezer voorgeschoteld. Dat blijkt ook wel nodig, omdat dit nog maar het eerste boek is van een serie die naar verwachting een tiental boeken zal moeten worden. Een flinke uitdaging dus voor de auteur.
Doordat het verhaal zich op twee werelden afspeelt, bij ons op aarde en op Erimaer, in de tegenwoordige tijd en met flashbacks naar het verleden, vond ik het een flinke kluif om alles precies te volgen. Niet dat het moeilijk las. De wereldbouw met alles wat ter sprake komt, de dingen die de personages meemaken, ze waren reuze interessant. Mede dankzij de landkaart voor in het boek en de namenlijst achterin kon ik het meeste waar ik mijn vraagtekens bij had wel vinden.
Nee, wat ik als lezer persoonlijk niet zo fijn vond, was het heen en weer springen tussen personages per hoofdstuk. Ik begrijp wel dat er voor deze vorm is gekozen, het maakt het verhaal beter te doseren. Ik heb tijdens het lezen van dit boek heel lang moeten wachten op waar dit verhaal naar toe wilde. Het waarom alles wat er gebeurde moest gebeuren. O, er gebeurt genoeg, alleen niet waar ik naar uitkeek. Ik leerde de personages beter kennen, las over achtergronden, hun verleden, geheimzinnige zaken waarbij ik me afvroeg wat er gebeurd zou zijn, ik zag wie de tegenstrevers waren en kreeg een gruwelijke hekel aan de antagonisten. Maar waarom? En hoe dan? Er is nog zo veel dat ik nog niet weet.
Het gedeelte waarin er sprake is van levende steden vond ik prachtig. Erachter komen wat er bedoeld wordt met aluria, waarom die verloren was, vond ik prettig. Wat een aluria doet en hoe een stad bevriend kan raken met een gewone Amsterdamse jongen. Dat was echt een tof gegeven.
Weet je? Ik denk dat ik het wel snap. Dit is een eerste boek van wat werkelijk een episch verhaal moet worden. De schaakstenen zijn nog maar net neergezet. Er is nog maar een tipje van de sluier opgelicht, ik ben nog maar net de wereld binnengegaan, er moet nog veel meer komen. De wereldbouw zit goed in elkaar. Ik wil meer te weten komen over Erimaer en over wat er vroeger is gebeurd waardoor wat er in dit boek naar voren kwam zo geworden is. Ik ben nieuwgierig gemaakt, maar het verhaal is nog maar pas begonnen. Faly heeft mijn hart veroverd en ik wil te weten komen wat Enna en Thomas nu gaan doen.