Gedurfd en toch een beetje braaf

Hoofdpersonage Juliette brengt al 264 dagen eenzaam door in een kille cel. Iedereen die haar aanraakt, bekoopt dat met de dood. Alles verandert door de komst van een nieuwe, mannelijke gevangene. Ze heeft het onverklaarbare gevoel dat ze geen onbekenden voor elkaar zijn, maar ze kan zich niets concreets herinneren. Al snelt blijkt dat Het Herstel, de overheid van de toekomst, Juliette wil inzetten als dodelijk wapen. Het meisje doet er alles aan om te ontsnappen en krijgt daarbij hulp uit onverwachte hoek.

De meest in het oog springende eigenschap van Vrees me, is de schrijfstijl. Mafi verwerkt een poëtische, quasi-experimentele stijl in haar verhaal om de beleving van Juliette te vatten. Het verhaal bulkt van de zinnen die je ongetwijfeld voor de eerste keer leest.

Mijn hart is een pakje boter, dat roekeloos smelt op een hete zomerdag.

Bovenop die experimentele stijl heb je de opmerkelijke visuele ingreep waarbij sommige zinnen zijn doorstreept. Het zijn de gedachten die opduiken in Juliettes hoofd, maar die ze niet durft uitspreken.

Spijtig genoeg is er ook een keerzijde aan de literaire durf van Mafi. Deze onconventionele stijl zal niet iedereen aanspreken en de metaforen volgen elkaar vaak te snel op of zijn te bombastisch, waardoor ze je vooral uit het voor de rest rechtuit geschreven verhaal halen en het leesritme verstoren.

Waar Mafi gewaagd uit de hoek komt met haar schrijfstijl is daar minder van te merken in het verhaal. Dat mag de lezer wel moeiteloos meetrekken, het vertoont evenwel weinig gedurfde eigenschappen waardoor het zich niet genoeg onderscheidt van andere verhalen. De personages zijn ook vrij vlak ingevuld en opereren grotendeels onder een eenzijdige stempel van ‘goed’ of ‘kwaad’.

Vrees me zweeft voortdurend tussen het ene en het andere. Het kent heel wat sterke punten, maar net die originele invalshoeken brengen een paar heikele punten met zich mee. Toch sluiten Vrees me en een fijne leeservaring elkaar niet uit. Het moet gezegd dat Vrees me het eerste boek van een serie is, dus het is goed mogelijk dat zowel de personages als het verhaal zich zullen ontpoppen tot de interessante zaken die ze nu al in zich dragen.