Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Vechten en overleven

Joke Zwier 02 augustus 2020
Amy Engel is een Amerikaanse auteur en schrijft thrillers en YA. Ze heeft rechten gestudeerd en was advocaat, voordat ze begon met fulltime schrijven.
Het begin van Het duister is bloedstollend. Twee meisjes van twaalf jaar, die in een speeltuin de keel wordt doorgesneden.

“Ze wist dat dit het einde was, en ze kon haast niet geloven dat het zo kort na het begin kwam.”

Na deze korte proloog leer je Eve Taggert kennen. Eve groeide op in een van de armste gebieden van de Ozarks in de staat Missouri van de Verenigde Staten. Hier is er groot onderscheid tussen arm en nog armer. De mensen doen er alles aan om te overleven en de sheriff knijpt vaak een oogje toe. Maar niet altijd om de juiste reden.
Haar jeugd heeft Eve doorgebracht in een stacaravan, met maar nauwelijks genoeg te eten en een gewelddadige moeder. In een omgeving, waarin vrouwen vaak het onderspit delven, weet Eve op te boksen tegen haar omgeving en hun vooroordelen, maar alles heeft een prijs.
Ze wordt gezien als white trash, uitschot. Waarom? Omdat haar moeder arm is, aan meth en alcohol verslaafd en er geen vader in beeld was. Dit lot treft vele vrouwen in de Ozarks, waar deze als minderwaardig gezien worden.

En zo is Eve gehard door haar jeugd en al vroeg zwanger geraakt van Junie. Haar broer Cal heeft er altijd alles aangedaan om haar te helpen en te ontzien en is nu werkzaam bij de politie en ondersteunt zijn moeder en Eve financieel. Eve heeft er alles voorover om te zorgen dat Junie een betere en wel liefdevolle jeugd krijgt. Haar wereld stort in als ze van Cal hoort dat Junie en haar vriendin Izzy vermoord zijn.

“Mijn hele gezicht voelde dik van het ingehouden verdriet, als een te sterk opgeblazen ballon die ieder moment kon knappen.”

Eve kan haar emoties niet tonen en breekt als ze besluit om naar haar moeder te gaan, die ze sinds de geboorte van Junie niet meer gezien heeft. Ze wil tot het uiterste gaan om erachter te komen wie haar dochter vermoord heeft. De moord op Junie heeft een oerinstinct in haar wakker gemaakt! In wat voor duister beland je als moeder, wanneer jouw dochter vermoordt wordt?

“De woede steeg sissend op langs mijn ruggengraat, zo heet en fel dat ik me afvroeg hoe het mogelijk was dat hij zijn handen er niet aan brandde.’

Met een lange spanningsboog en onverwachte plotwendingen blijft het lange tijd onduidelijk wie de dader is. Eve gaat op eigen houtje op onderzoek uit en wordt geconfronteerd met haar verleden, waarin eenzaamheid, wanhoop, mishandeling en onrecht met elkaar de strijd aangingen.

“Ik vertrouwde het niemand toe, zelfs Cal niet, om het pad te volgen naar de duistere plek waar dit ongetwijfeld heen voerde.”

Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Eve verteld en zo leer je haar goed kennen. Ze heeft een sterk karakter, weet niet van opgeven en heeft zowaar een duistere kant. De emoties die Eve voelt zijn zo echt, dat je met haar meeleeft en haar pijn voelt.

Hoe de rol van een moeder bepalend is voor een dochter, die zonder vader opgroeit komt goed uit de verf. In geval van nood is ze er! Ze weet zelfs Eve te ondersteunen en te helpen om de dader te vinden. Maar hoe hoog is de prijs, die ze daarvoor beiden moeten betalen? Hun gevoel tot rechtvaardigheid dwingt ze een bepaalde weg in te slaan.

De familieband wordt duidelijk met de volgende zin:

“Wij beschermden elkaar met ontblootte tanden en scherpe klauwen.”

Het duister laat goed zien hoe vrouwen gebukt gaan onder armoede, verslaving en misbruik.
Het is een vlot geschreven verhaal met indringende thema’s, dat ik achter elkaar uitgelezen heb.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Joke Zwier