Nadenken over de tijd waarin we leven

Anaëd Haen en Django Mathijsen schreven samen Koen en de hersenstack. Hun doelgroep is kinderen vanaf 10 jaar en natuurlijk mogen volwassenen er ook van genieten. De cover met felle kleuren trekt meteen de aandacht en geeft al wat weer van wat we in het verhaal kunnen verwachten. Haen verwerkt haar eigen ervaringen in het leven in haar boeken. Het liefst schrijft zij sciencefiction, omdat ze dan nog veel verder doordenken kan en zo haar fantasie gebruiken. Mathijsen is naast auteur componist en wetenschapsjournalist.

Als brugpieper is het voor Koen al lastig genoeg om het tempo bij te houden op school. Wanneer hij dan ook nog eens een buitenbeentje is en gepest wordt komen er steeds meer problemen bij. Gelukkig komt er steun uit onverwachte hoek voor hem in de vorm van zijn natuurkundeleraar, gitaarspelende zwerver Otis en de gedichtenschrijvende Eefje. Zij zeggen dat hij er voor gaan moet met zijn gitaarspel. Wanneer hij deelneemt aan de talentenjacht op school, blokkeert hij en gaat af als een gieter. Iets waar zijn pestkoppen dankbaar gebruik van maken door hun opnames via sociale media te verspreiden.
Leraren hameren op samenwerking, maar als dit verplicht wordt, is dat niet leuk, helemaal als zijn pestkoppen de regie over willen nemen. Koen merkt dat mensen in zijn omgeving vreemd beginnen te doen en ontdekt hun internetverslaving. Hij kan door zijn epilepsie niet mee doen met de gamerage en speelt liever gitaar. En dan wordt de term hersenstack geïntroduceerd, wat dit precies is, daar moet je het boek voor lezen. Maar dat het spannend is, is een ding wat zeker is.
De personages passen goed bij de leeftijd waarvoor het verhaal bestemd is. Koen wil zijn dromen najagen en vraagt zich af hoe hij zich moet gedragen ten op zichte van meisjes.
De auteurs hebben een fantasierijk en avontuurlijk verhaal geschreven dat aansluit bij de tijd van nu, waarin kinderen wel met internet vergroeit lijken te zijn en hun leven erdoor laten bepalen. De gevaren ervan worden op een ludieke wijze onder de aandacht gebracht. Het is een mooi oppasmedium voor werkende ouders, maar pubers gaan vaak al overprikkeld naar school. Haen en Mathijsen hebben een prettige, vlotte schrijfstijl zonder moeilijke woorden. Het verhaal werkt naar een hoogtepunt toe, dat goed past bij de sfeer in het boek. Het laat je nadenken over de tijd waarin we leven en gamen belangrijker is dan buitenspelen.

In Koen en de hersenstack is niet bang zijn voor mensen die je proberen te intimideren, liefde voor de muziek, vriendschap en doorzettingsvermogen de belangrijkste pijlers voor dit spannende verhaal.

Van uitgeverij Zilverspoor mocht ik mijn recensie exemplaar ontvangen.