Opgekropte boosheid

Dat naast literatuur, muziek een hobby is van Kristof DeSmet (1971) laat hij merken in Mus, een Young adult boek.
In de proloog proef je al een beetje het karakter van Mus, de hoofdpersoon, een binnenvetter met een kort lontje, die worstelt met zichzelf. Je vraagt je meteen al af, wat ze heeft gedaan, dat ze naar een opvanghuis gaat voor jongeren. Hier leert ze Rune kennen, die zijn gevoelens vertolkt met zijn gitaar.
Mus is een realistisch geschreven verhaal, dat je de pijn en onmacht van tieners laat voelen bij een echtscheiding en is in de derde persoon geschreven.
Terwijl Brix (15) de echtscheiding van zijn ouders relatief makkelijk accepteert, ligt dit voor Mus (16) heel anders. Ze mist haar vader en krijgt dromen, waarin zij beiden verdrongen worden door de nieuwe vriendin van haar vader. Als dan ook nog haar moeder, een lerares het aanlegt met een collega, waar Mus af en toe les van krijgt, is dat slecht te verteren voor haar.
Wat kan ze hieraan doen? Cyberpesten doet zijn entree bij leraren, kan zij hier iets mee doen?
In de epiloog lees je wat Mus gaat doen met wat ze heeft gedaan en wat voor wending dit voor haar gaat krijgen.
Mus leer je goed kennen en je maakt mee hoe ze verandert van een rebelse tiener in een hoopje ellende, die zich afsluit. Ze houdt niet van zichzelf, voelt zich lelijk. Je voelt haar pijn en jaloezie. Het liefst zou ik willen schreeuwen. Ik zou oneindig willen schreeuwen. Maar het gaat niet…..
Ook hoe tieners onderling met elkaar omgaan en hun leraren bekritiseren komt goed uit de verf.