Goeie thriller, weinig diepgang

Al direct aan het begin van het verhaal worden er hints weggegeven, waardoor een griezelige en beklemmende sfeer ontstaat. Dat wordt op een knappe manier verder opgebouwd tot de lezer een bijna lichamelijke beklemming gaat voelen … wat doet die doktor toch allemaal, en wat gaat ‘ie nog doen?!

Een boek over geloof en wetenschap en de tot doemen bestemde poging om voor God te willen spelen door in het laboratorium nieuw leven te creeren. Niet voor niets is de voornaam van de doktor die zichzelf probeert te klonen Victor. Een wel hele duidelijke verwijzing naar de oorsprong van dit soort verhalen: Victor Frankenstein.

Dit boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel is nogal middelmatig, een bij vlagen eentonige schrijfstijl met een vlak en voorspelbaar verhaal. In het tweede deel wordt sterk gespeeld met de tijd: we springen terug naar de kindertijd en de beginnende carriere van Victor en de lezer moet goed opletten want e.e.a. is niet gescheiden in verschillende hoofdstukken. Toch vloeien de tijden telkens mooi in elkaar over. In het derde deel van het boek komen verleden en heden samen en wordt de spanning flink opgebouwd. Het verhaal kreeg ook vaart dus, dat las lekker weg.

De schrijfstijl mag wat – hoe zal ik het zeggen – intelligenter. Er mag best wat meer worden gevraagd van de lezer door minder weg te geven van de plot. En daarnaast mag het de lezer meer aan het denken zetten. Zoals het nu geschreven is blijft het een lekkere thriller, maar niet meer dan dat. Het zet de lezer niet op een denkspoor over wetenschap, geloof of de praktische kant van persoonlijkheidsstoornissen. Jammer, gemiste kans. Als thriller 4 sterren waard.