Onderhuids feministisch

Texas 1899. Zes maanden uit het leven van de pittige, onafhankelijke 11-jarige Calpurnia Virginia Tate.
Callie V verlangt naar meer dan het leven van een debutante en huisvrouw hetgeen haar moeder voor ogen heeft. Het verhaal heeft niet echt een plot en is een beetje meanderend. Een mix van Little House Laura Ingalls en Ann of Green Gables. En dan met een feministische inslag.
Een stel oudere en jongere broers stelen de show en zorgen voor de nodige humor.

De setting is prachtig en je merkt dat er door Kelly flink onderzoek is gedaan naar die periode. De scene op de jaarmarkt is grandioos: de lintjes voor het mooiste borduurwerk (Callie wordt derde, uiteindelijk blijken er maar drie deelnemers in die categorie), het hilarische gesprek tussen Callie en haar vriendin Lula over trouwen en het moment waarop Callie en haar broer het nieuwe drankje Coca Cola proeven.

Callie krijgt een steeds betere band met haar grootvader die haar meeneemt in zijn hobbymatige natuurwetenschappelijke onderzoek. En langzaam weet Callie wat ze wil: geen huisvrouw of onderwijzeres (dat was het wel zo’n beetje in die tijd) maar ze wil naar de universiteit en natuurwetenschapper worden.

Het verfijnde van dit boek is: het gaat meer over Callie als individu dan over Callie als feministisch symbool. Callie’s stem is zo helder en trouw aan het personage dat ze het hele boek tot leven brengt, niet alleen haar personage.

Het enige minpuntje zijn de meerdere open eindjes. Die zijn niet bewust open gelaten, maar gewoon gemist door de auteur. En door de redactie. Jammer.
Kom er net achter dat er in 2015 een vervolg is verschenen: The Curious World of Calpurnia Tate. Niet in het Nederlands vertaal, maar die wil ik zeker nog een keer lezen.