Een commissaris die blijft boeien

'Net van bescherming' is één van de recentere boeken van Andrea Camilleri rond zijn Siciliaanse commissaris Salvo Montalbano.
Vigata staat wat op stelten door een Zweedse filmploeg in het kader van de verbroedering met het Zweedse Kalmar. Wanneer men aan de inwoners herinneringen uit het verleden vraagt duiken oude filmpjes op, waarop telkens met een jaar ertussen eenzelfde blinde muur wordt gefilmd. Ook de eigenaar van de filmpjes staat voor een raadsel
Kort daarop wordt een schoolklas overvallen door twee gemaskerde mannen, waarbij ook schoten vallen, maar gelukkig zonder slachtoffers.
Uiteindelijk blijken beide gebeurtenissen te maken te hebben met een daad van 'bescherming'

Salvo Montalbano blijft ook hier de eigenzinnige commissaris, wars van hiërarchische bekommernissen en die vaak zijn eigen initiatief vooropstelt. Met hier bijna een ongelukkige afloop. Meer en meer begint hij zich echter zorgen te maken over de ouderdom en de invloed daarvan op zijn onderzoek. Op zijn fascinatie voor lekker eten blijkt het echter zeker geen impact te hebben.

Deze psychologische thriller is in een vlotte taal geschreven met de nodige hilarische momenten, waarbij agent Catarella vaak de hoofdrol speelt.

Andrea Camilleri wordt vaak vergeleken met Georges Simenon. En niet ten onrechte.
Zoals bij Maigret gaat het ook bij Salvo Montalbano om de mensen en hun karakters, het waarom van hun daden. De kracht van het verhaal zit in het achterhalen daarvan. Daarin zit trouwens ook de spanningsopbouw, die geleidelijk de ware toedracht ontrafelt.