Lezersrecensie
Soms, heel soms, wordt alles opeens anders...
Wat is het fijn dat er prentenboeken verschijnen, die onderwerpen bespreekbaar maken. Het meisje met de zaadjes in het haar is het verhaal van Yaa en gaat over de slavernij. In de vorige eeuwen haalden handelaren mensen uit hun vertrouwde omgeving en vervoerden ze naar een andere plek, waar ze als slaaf aan het werk werden gezet. Dit stukje geschiedenis mag niet vergeten worden…
Yaa heeft een fijn leven. In haar dorp spelen vaders spelletjes met hun dochters en bereiden moeders een liefdevolle maaltijd voor met hun zonen. Yaa’s moeder vlecht met warme handen haar mooie haar. Op hun dag wordt hun leventje verstoord. Yaa en haar moeder worden naar een vreemd land gebracht. Ze moeten daar hard werken. De koffiebonen glijden vliegensvlug door iedere hand. Gaat dit niet snel genoeg, dan krijgen ze straf. Thuis lijkt ver weg… of toch niet? Yaa is dapper en vindt een plek waar iets heel even niet bestaat en je niet kan vinden. Zo ontstaat een sprankje hoop in moeilijke tijden.
Het meisje met de zaadjes in het haar is een verhaal waar kinderen stil van worden. Nancy Bosmans is de auteur. Met de mooie woorden ‘Soms, heel soms, lijkt alles te zijn zoals het moet zijn… ‘ weet ze de aandacht van de kinderen te prikkelen. Ze krijgen een kijkje in het leven van Yaa. Plots verandert haar leven. We voelen de spanning. In voor kinderen begrijpelijke taal zorgt Nancy dat kinderen een stukje geschiedenis herinneren. De illustraties van Lisa van Winsen hebben hier een belangrijke bijdrage in. Yaa en haar moeder zien er prachtig uit. De dreiging, die boven hun hoofden hangt, wordt visueel zichtbaar door een zwart-witte toevoeging in de illustratie. We voelen de sfeer en het raakt ons. Wanneer de zaadjes in Yaa’s vlechten zichtbaar worden, zien we frisse heldere kleuren. Deze laten ons hoop en troost zien. De zaadjes groeiden uit tot gewassen. Achterin het boek ontdekken we wat o.a. de kracht is van zoete watermeloen en waar de gele bloemen voor staan. Zij verzachten het verdriet van Yaa en haar moeder.
Met Het meisje met de zaadjes in het haar geven we een stukje geschiedenis door. Op de website www.hetmeisjemetdezaadjesinhethaar.nl vind je de webstory met achtergrondinformatie. TIP!
Yaa heeft een fijn leven. In haar dorp spelen vaders spelletjes met hun dochters en bereiden moeders een liefdevolle maaltijd voor met hun zonen. Yaa’s moeder vlecht met warme handen haar mooie haar. Op hun dag wordt hun leventje verstoord. Yaa en haar moeder worden naar een vreemd land gebracht. Ze moeten daar hard werken. De koffiebonen glijden vliegensvlug door iedere hand. Gaat dit niet snel genoeg, dan krijgen ze straf. Thuis lijkt ver weg… of toch niet? Yaa is dapper en vindt een plek waar iets heel even niet bestaat en je niet kan vinden. Zo ontstaat een sprankje hoop in moeilijke tijden.
Het meisje met de zaadjes in het haar is een verhaal waar kinderen stil van worden. Nancy Bosmans is de auteur. Met de mooie woorden ‘Soms, heel soms, lijkt alles te zijn zoals het moet zijn… ‘ weet ze de aandacht van de kinderen te prikkelen. Ze krijgen een kijkje in het leven van Yaa. Plots verandert haar leven. We voelen de spanning. In voor kinderen begrijpelijke taal zorgt Nancy dat kinderen een stukje geschiedenis herinneren. De illustraties van Lisa van Winsen hebben hier een belangrijke bijdrage in. Yaa en haar moeder zien er prachtig uit. De dreiging, die boven hun hoofden hangt, wordt visueel zichtbaar door een zwart-witte toevoeging in de illustratie. We voelen de sfeer en het raakt ons. Wanneer de zaadjes in Yaa’s vlechten zichtbaar worden, zien we frisse heldere kleuren. Deze laten ons hoop en troost zien. De zaadjes groeiden uit tot gewassen. Achterin het boek ontdekken we wat o.a. de kracht is van zoete watermeloen en waar de gele bloemen voor staan. Zij verzachten het verdriet van Yaa en haar moeder.
Met Het meisje met de zaadjes in het haar geven we een stukje geschiedenis door. Op de website www.hetmeisjemetdezaadjesinhethaar.nl vind je de webstory met achtergrondinformatie. TIP!
1
Reageer op deze recensie