Lezersrecensie
Een nieuw avontuur met Tiny T. Rex
Tiny, het is al bijna donker.
Ja Stekel, het is al bijna pikkedonker.
Tiny T. Rex en Stekel zijn beste vrienden. We hebben kennis gemaakt met ze in het eerste boek Tiny T. Rex en de onmogelijke knuffel. Het volgende boek is uit: Tiny T. Rex en het hele erge donker.
De twee vrienden gaan deze keer kamperen in de achtertuin. Opeens vinden ze het buiten erg donker. Er zijn geen nachtlampjes en ze horen allerlei enge geluiden. Toch willen ze dapper zijn en bedenken ze een plan. Gaat het plan lukken? Houden ze de Griezels en Gruwels op afstand?
Opnieuw heeft Jonathan Stuzman een verhaal geschreven wat aansluit bij de belevingswereld van jonge kinderen. Tiny T. Rex en Stekel gaan voor het eerst kamperen. Dit is spannend. Veel kinderen herkennen dit en vergelijken het met ergens logeren. Ze reageren hierop en vertellen dat op hun nachtkastje altijd een lampje brandt. Op de vraag wat ze zouden doen, wanneer ze in een tent gaan slapen, komen verschillende suggesties. ‘Eigenlijk is het nooit helemaal donker, juf. De maan en de sterren geven wat licht’ is één van de reacties.
Vanaf het begin volgen de kinderen het avontuur. Ze zijn nieuwsgierig naar het geheime plan. Wanneer Tiny T. Rex het snoer aanklikt, denken ze dat het avontuur is afgelopen. Een onverwachte wending volgt… het plan mislukt, de lampjes branden heel kort. Twee paar ogen kijken ons vanuit het pikkedonker aan. Vervolgens begint iedereen te lachen, een beetje humor komt om de hoek. De sterren schitteren aan de hemel en zorgen voor licht. Wat zijn Tiny T. Rex en Stekel dapper! Samen hebben ze hun angst overwonnen en deze boodschap geven ze aan de jonge lezers door.
De illustraties zijn wederom van Jay Fleck. Tiny T. Rex en Stekel zijn in hun kleuren lekker opvallend. Verder zijn de prenten rustig. Met enkele toevoegingen weet Jay de juiste sfeer neer te zetten. Zo heeft hij het voor ons eng gemaakt door Tiny midden tussen enkele bomen te zetten, met daarachter enkele ogen. De kinderen vinden de sterren op het tentdoek prachtig… alleen geven deze geen licht!
Aan de stand van de ogen en de mond kunnen we goed de emoties van Tiny T. Rex en Stekel aflezen. We leven met ze mee.
Tiny T. Rex en het hele erge donker is een fijn verhaal wanneer je aandacht wil schenken aan de sociaal emotionele ontwikkeling. Naast vriendschap sluit dit verhaal mooi aan bij emotie. Dit boek is een aanrader om voor te lezen in een onderbouwgroep.
Ja Stekel, het is al bijna pikkedonker.
Tiny T. Rex en Stekel zijn beste vrienden. We hebben kennis gemaakt met ze in het eerste boek Tiny T. Rex en de onmogelijke knuffel. Het volgende boek is uit: Tiny T. Rex en het hele erge donker.
De twee vrienden gaan deze keer kamperen in de achtertuin. Opeens vinden ze het buiten erg donker. Er zijn geen nachtlampjes en ze horen allerlei enge geluiden. Toch willen ze dapper zijn en bedenken ze een plan. Gaat het plan lukken? Houden ze de Griezels en Gruwels op afstand?
Opnieuw heeft Jonathan Stuzman een verhaal geschreven wat aansluit bij de belevingswereld van jonge kinderen. Tiny T. Rex en Stekel gaan voor het eerst kamperen. Dit is spannend. Veel kinderen herkennen dit en vergelijken het met ergens logeren. Ze reageren hierop en vertellen dat op hun nachtkastje altijd een lampje brandt. Op de vraag wat ze zouden doen, wanneer ze in een tent gaan slapen, komen verschillende suggesties. ‘Eigenlijk is het nooit helemaal donker, juf. De maan en de sterren geven wat licht’ is één van de reacties.
Vanaf het begin volgen de kinderen het avontuur. Ze zijn nieuwsgierig naar het geheime plan. Wanneer Tiny T. Rex het snoer aanklikt, denken ze dat het avontuur is afgelopen. Een onverwachte wending volgt… het plan mislukt, de lampjes branden heel kort. Twee paar ogen kijken ons vanuit het pikkedonker aan. Vervolgens begint iedereen te lachen, een beetje humor komt om de hoek. De sterren schitteren aan de hemel en zorgen voor licht. Wat zijn Tiny T. Rex en Stekel dapper! Samen hebben ze hun angst overwonnen en deze boodschap geven ze aan de jonge lezers door.
De illustraties zijn wederom van Jay Fleck. Tiny T. Rex en Stekel zijn in hun kleuren lekker opvallend. Verder zijn de prenten rustig. Met enkele toevoegingen weet Jay de juiste sfeer neer te zetten. Zo heeft hij het voor ons eng gemaakt door Tiny midden tussen enkele bomen te zetten, met daarachter enkele ogen. De kinderen vinden de sterren op het tentdoek prachtig… alleen geven deze geen licht!
Aan de stand van de ogen en de mond kunnen we goed de emoties van Tiny T. Rex en Stekel aflezen. We leven met ze mee.
Tiny T. Rex en het hele erge donker is een fijn verhaal wanneer je aandacht wil schenken aan de sociaal emotionele ontwikkeling. Naast vriendschap sluit dit verhaal mooi aan bij emotie. Dit boek is een aanrader om voor te lezen in een onderbouwgroep.
1
Reageer op deze recensie