Lezersrecensie
Een warm, meeslepend verhaal
Via Kirsten de Coninck kreeg ik de kans om haar boek Forever young te lezen.
Maya is onderweg naar Leuven om haar jeugdvrienden te ontmoeten. Tijdens de reis wordt ze plots onwel en begint verward te spreken over een dode jongen. In het ziekenhuis krijgt ze de schokkende diagnose: diabetes én jongdementie.
Frieke, een van haar jeugdvriendinnen, ontfermt zich over haar. Kort daarvoor had Frieke hun oude dagboek teruggevonden — een verslag van hun avonturen tijdens een trektocht door de Morvan, als jongvolwassenen.
Samen duiken ze opnieuw in hun herinneringen, bladzijde na bladzijde. Om afscheid te nemen én om praktische redenen keren ze terug naar de Morvan, waar Maya nog een aantal persoonlijke spullen heeft.
Maar de reis wordt meer dan een nostalgische terugblik. Terwijl ze door vertrouwde landschappen dwalen, duikt een lang begraven geheim op — een waarheid die alles wat ze dachten te weten op losse schroeven zet.
Een vlot en toegankelijk boek met korte hoofdstukken en fijne, grote letters. Het verhaal wisselt tussen Maya, Frieke en fragmenten uit hun oude dagboek van een jeugdtrektocht, wat zorgt voor afwisseling en diepgang.
De beeldende schrijfstijl brengt zowel de omgeving als de emoties tot leven. De Vlaamse woorden, zoals “verloren gelopen”, zijn even wennen, maar niet storend — ze geven het boek juist een eigen sfeer.
Een warm, meeslepend verhaal over vriendschap, herinneringen en loslaten, met een mooie balans tussen lichtheid en diepgang.
Maya is onderweg naar Leuven om haar jeugdvrienden te ontmoeten. Tijdens de reis wordt ze plots onwel en begint verward te spreken over een dode jongen. In het ziekenhuis krijgt ze de schokkende diagnose: diabetes én jongdementie.
Frieke, een van haar jeugdvriendinnen, ontfermt zich over haar. Kort daarvoor had Frieke hun oude dagboek teruggevonden — een verslag van hun avonturen tijdens een trektocht door de Morvan, als jongvolwassenen.
Samen duiken ze opnieuw in hun herinneringen, bladzijde na bladzijde. Om afscheid te nemen én om praktische redenen keren ze terug naar de Morvan, waar Maya nog een aantal persoonlijke spullen heeft.
Maar de reis wordt meer dan een nostalgische terugblik. Terwijl ze door vertrouwde landschappen dwalen, duikt een lang begraven geheim op — een waarheid die alles wat ze dachten te weten op losse schroeven zet.
Een vlot en toegankelijk boek met korte hoofdstukken en fijne, grote letters. Het verhaal wisselt tussen Maya, Frieke en fragmenten uit hun oude dagboek van een jeugdtrektocht, wat zorgt voor afwisseling en diepgang.
De beeldende schrijfstijl brengt zowel de omgeving als de emoties tot leven. De Vlaamse woorden, zoals “verloren gelopen”, zijn even wennen, maar niet storend — ze geven het boek juist een eigen sfeer.
Een warm, meeslepend verhaal over vriendschap, herinneringen en loslaten, met een mooie balans tussen lichtheid en diepgang.
1
Reageer op deze recensie
