Evenbeeld

Evenbeeld - Marianne & Theo Hoogstraaten
Ebook 256 pagina’s
Uitgever - De Crime Compagnie
April 2014

***
Korte inhoud (achterflap)

1628
Een jonge vrouw scheept zich in op een VOC-schip. Ze is zwanger geraakt van een Amsterdamse koopman bij wie ze werkte als dienstmeid en wil in Nederlands-Indië een nieuw leven beginnen.Tijdens een zware storm bevalt ze van een zoon. Niet veel later strandt de Batavia op een koraalrif, waarna meer dan 200 opvarenden op kleine eilandjes moeten zien te overleven. Er volgen maanden van honger, dorst en afschuwelijke moordpartijen. Zal de jonge moeder tijdig worden gered?
2013
Als de oom van Marrit onverwachts overlijdt, erft ze zijn pand aan de Keizersgracht en ongekend veel geld. Het testament bevat echter een aantal dwingende voorwaarden, die ze niet meteen begrijpt. Als ze op onderzoek uitgaat, ontdekt ze dat haar oom er is ingeluisd door een criminele organisatie. Al snel blijkt dat deze organisatie het ook heeft voorzien op Marrit.

***
De cover: Een vrouwenhoofd siert de cover en doet denken aan lang vervlogen tijden. Persoonlijk vind ik de cover nogal druk. De namen van de schrijvers staan in het midden en nemen zo een deel van het totaalplaatje weg. De titel is leuk uitgevoerd, maar ik vind de kleur geel nogal hevig, niet passend bij het geheel. Dit kan natuurlijk ook de bedoeling geweest zijn? Ik zou het boek dan ook niet in de hand nemen als ik het in een boekenwinkel zou zien liggen. Daarom voor de cover een 6.

***
Marretgie Louys, een wees, wordt als dienstmeid geplaatst bij de familie Jansonius, woonachtig aan de Keizersgracht in Amsterdam. Als één van de hogergeplaatste dienstmeiden overlijdt, moet Marretgie haar plaats innemen, wat ook betekent dat zij nachtelijk bezoek ontvangt van de heer des huizes, Lucas. Als na enige tijd blijkt dat Marretgie zwanger is, besluit de rijke Lucas haar op het VOC schip de Batavia te zetten om in Nederlands-Indië te bevallen en een nieuw leven te beginnen. Op zee, tijdens een zware storm, bevalt zij van een zoon. De omstandigheden op de Batavia zijn erbarmelijk, maar zijn niets in vergelijking tot wat gebeurt als het schip strandt op een koraalrif. Dan wordt het ieder voor zich. Zal zij dit overleven en ooit nog in Nederlands-Indië aankomen?

Parallel aan dit historische verhaal loopt een verhaallijn in het heden. Marrit Jansonius erft van haar oom Lodewijk een pand aan de Keizersgracht en daarbovenop een bedrag met de nodige nullen, die op verschillende buitenlandse rekeningen staan. De bovenste verdieping van het pand wordt verhuurd en als blijkt dat de huurster niet uit het pand wilt vertrekken beginnen bij Marrit enkele alarmbellen te rinkelen. Als zij zelf op onderzoek gaat, zijn de poppen pas echt aan het dansen en komt ze voor gedwongen feiten.

Ik zat direct mee in het verhaal, wat ik een must vind voor een goed boek. Het historisch deel werd verteld vanuit de hoofdpersoon Marretgie in de vorm van aantekeningen die zij had gemaakt van haar leven vóór, op en na de Batavia.
Ik had ook al vrij snel door dat er met de erfenis van Marrit iets niet pluis was, wat een drive is om verder te lezen. Doordat de twee verhaallijnen door elkaar lopen, krijgt men steeds, beetje bij beetje, meer informatie en was ik erg nieuwsgierig hoe alles samen zou komen naar het einde toe. Héél verrassend!

Omdat een deel van het boek historie is, krijg je als lezer een duidelijker beeld van hoe het er in die tijd aan toe ging. In het nawoord kan je lezen dat het historisch deel van het verhaal waargebeurd blijkt te zijn, dit laat zien dat de schrijvers zichzelf uitgebreid geïnformeerd hebben.

Ik vond het een aangenaam boek. De nodige spanning die langzaam opgebouwd wordt, een verrassend einde.... Toch miste ik net dat tikkeltje meer. Ik heb niet op het puntje van mijn stoel gezeten of mijn nagels afgebeten van spanning. Het was zonder meer een plezier om het boek te lezen, niet meer maar ook niet minder, daarom krijgt Evenbeeld van mij 4 sterren.

Mijn speciale dank gaat uit naar leesclub ‘De Perfecte Buren’ en naar ‘De Crime Compagnie’ die het mogelijk gemaakt hebben dat ik dit boek mocht lezen!
Karin