Oog om oog

Sander en Lucas zijn jeugdvrienden. Ze besloten indertijd, op de universiteit, samen te promoveren. Sander het onderzoek en Lucas de motor achter hun project. Maar volgens Lucas ging hun onderzoek niet vlug genoeg. Dus maakte Sander dat ene ‘kostbare foutje’. Het project werd voortgezet, maar Sander moest zich terugtrekken. Geen promotie voor hem. Lucas daarentegen schopte het tot Princeton, inclusief een nieuwe vrouw en kind.

En dan komt Lucas naar Nederland om zijn eredoctoraat in ontvangst te nemen. Voor Claudia, Sanders echtgenote, de reden om met de hele vriendengroep van toen – vier koppels met hun kinderen - nog eens een weekendje door te brengen op Schier. Een reünie, net als vroeger. Toen gingen ze elk jaar een weekje met hen of zijn allen. De ouders sliepen in het huis en de kinderen in de tuin in een tentje. Dat is jaren geleden, want sinds de kinderen het huis uit zijn vervaagde ook de vriendschapsband tussen de koppels. Ze komen allemaal. Evelien, Pim, Tamara en uiteraard Lucas met zijn kindvrouwtje Alexandra en hun zoontje Troy. Ook Monique – de ex van Lucas die per toeval uitgenodigd werd – is van de partij. Bovendien komen de inmiddels volwassen kinderen ook langs. Gezellig, net als toen.

Al kort na hun aankomst blijkt dat het niet meer is zoals ‘the good old days’. Iedereen leeft zijn leven en buiten de oppervlakkige contacten die ze af en toe nog hebben is er eigenlijk niet veel meer dat hen bindt. Hoe Claudia ook haar best doet alles voelt geforceerd aan. Daarbovenop is door de jaren de vriendschap tussen Sander en Lucas veranderd. Sander heeft nooit kunnen verkroppen dat Lucas met ‘zijn’ project is gaan lopen. Bovendien heeft een oude studiegenoot Sander door één zinnetje terug gekatapulteerd in de tijd. Nu hij eindelijk weet wat er vijventwintig jaar geleden is gebeurd zint hij op wraak. Het weekend op Schier ziet hij dan ook helemaal zitten.

'Oog om oog' is een boek waar je direct inzit. Vlotte schrijfstijl, herkenbare personages met de dagdagelijkse beslommeringen van vijftigers die er staan in het leven. Uiteraard draait het verhaal om Sander en Lucas, maar ook de overige karakters zijn genoeg uitgediept om hen een plaats te geven. Römer en Hock hebben duidelijk neergezet hoe mensen veranderen door gebeurtenissen in hun leven en hoe dit een terugslag kan hebben op onderlinge relaties. Dit laat zich duidelijk merken in de omgang met elkaar en vanzelfsprekend ook in hun vriendschap. Heel het gebeuren op Schier laat zien hoe complex de mens in elkaar zit en hoe iedereen daar op zijn manier mee omgaat. Knap!

Dit is Römer & Hock hun tweede boek dat ze samen schreven. Waar ik in 'En nu ik' opmerkte dat het verhaal door twee geschreven was heb ik dat bij 'Oog om oog' niet een keer gemerkt. Wat het boek wel gemeen heeft met En nu ik is de voorspelbaarheid. Stoort dit? Nee! Het verhaal zit goed in elkaar, is vloeiend geschreven en leest ongelofelijk snel. En ook al weet je als lezer min of meer wat er gaat gebeuren, toch heeft het duo naar de plot nog een leuk addertje onder het gras wat niet voorspelbaar is!

'Oog om oog' is uit het leven gegrepen, oer Hollands en zoals de auteurs in hun dankwoord aangeven moest het grensoverschrijdend gedrag waartoe de personages gedreven worden voorstelbaar blijven. Het resultaat is volgens mij – als je het verhaal objectief bekijkt – drastisch, misschien over de top, maar voorstelbaar. Van mij krijgt 'Oog om oog' 3,5 ster.