Een pageturner waarbij de spanning tot aan de laatste pagina wordt vastgehouden

Met mooi omschreven zinnen opent Jansma het bal, al is het geen fraai plaatje dat ze hier schetst. Je bent als lezer wel direct bij de les, waarbij een levendig beeld voor ogen komt voor het lichaam dat in het water drijft. De wijze waarop Jansma de setting omschrijft maakt dat je je als lezer direct in de stilte van de natuur kan wanen.
De hoofstukken zijn afwisselend geschreven vanuit perspectief van Hester en Timo, waarbij Hester ook met behoorlijke regelmaat, middels het beschrijven van haar herinneringen, een beeld creëert van haar gezin, de onderlinge verhoudingen en hoe haar dochter Insa in het leven stond. Waar de wijze waarop zij de jongste kinderen lesgeeft tot vertedering leidt proeft uit haar terugblik op haar gezin juist bij momenten het tegenovergestelde.
Hester leren we kennen als een opgekrabbelde vrouw, ingezakt na een heftig verlies wat bijna tot een faillissement heeft geleid en haar in ieder geval haar huwelijk heeft gekost. Haar leidinggevende capaciteiten worden op de proef gesteld door haar team, terwijl ze onderwijl probeert te dealen met het gegeven dat ook haar romantische gevoelens voor het eerst sinds lange tijd weer aangeraakt worden. Timo is een onzekere adolescent, met een enorme rugzak vol schuldgevoelens waarbij hij wel graag zou willen praten maar niemand lijkt te hebben die hem echt ziet en bij wie hij terecht kan. Zijn verdriet uit hij vooral in boosheid, wat er vooral toe leidt dat hij mensen van zich afduwt.
Daarnaast maak je als lezer kennis met Hesters zoon Jort en dochter Silke, Walt de kok, Menno die als manusje van alles werkt op de zeilschool, Timo zijn vader Jelmer en de instructeurs van zeilschool zoals Thymen en Roelie. Ze hebben allemaal hun eigen rol in het plot en Jansma introduceert ze voldoende voor hun aandeel in Onderstroom.
Het plot van Onderstroom speelt zich in een redelijk hoog tempo af, wat te volgen is aan het verstrijken van de tijd in de zeilcursus. Dit, in combinatie met de korte hoofdstukken, maakt dat je als lezer goed betrokken blijft bij het boek waarbij er meermaals zaken gebeuren die je toch doen afvragen wat er nu eigenlijk gebeurt. Jansma weet met regelmaat zaadjes die te planten die je doen mee puzzelen met wat nu speelt en wat er zich rond Insa’s door heeft afgespeeld. De spanningsboog is voldoende aanwezig en wisselt zich af in spannende acties en onderhuidse spanning tussen de verschillende karakters in het boek.
Onderstroom is een echte pageturner waarbij het tot aan de laatste pagina spannend blijft hoe een en ander nu eigenlijk in elkaar steekt.