Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Fragmentarisch en bij vlagen hilarisch

KarlijnM 09 december 2019
Anton Valens is met Chalet 152 in de Beste Boeken van 2019 van de Volkskrant terecht gekomen, en dat is voor mij wel terecht. Het is een vreemd boek, met een wat (wereld)vreemde hoofdpersoon: Djoeke van 't Hull. Djoeke past op het chalet van zijn oom tijdens de terminale ziekte van zijn tante. Hij heeft moeite met sociaal contact, zit financieel aan de grond, en brengt hele dagen in zijn eentje door. Als hij zich opgeeft voor een vrijwilligersklus - lantaarnpalen schilderen - begint hij weer langzaam onder de mensen te komen, en hij ontdekt dat het hele vakantiepark door zonderlinge figuren en sociale outcasts bewoond wordt. Djoeke wordt begeesterd door Audrey d'Audretsch, die kunstenares is maar ook healings organiseert. Tijdens de sessie waaraan Djoeke deelneemt - vooral in de hoop weer bij Audrey in een goed daglicht te komen - komen we iets meer over Djoeke en zijn verleden te weten, met name over zijn kinder- en studententijd. Het is niet verrassend voor de lezer dat Djoeke altijd al een loser is geweest. Een misfit, een einzelgänger.
De schrijfstijl van Valens is afstandelijk, feitelijk (de omgekomen hond), maar ook bloemig en inventief: hij gebruikt nieuwe woorden die precies de lading dekken (een 'kringloopkleurig' schriftje). De healingsessie in de duinen, en met name de beschrijvingen van de mede-damasta's en fandanga's, is blij vlagen hilarisch en altijd beeldend. Ik zag Djoeke door het vakantiepark sjouwen met verf en ladder, door de stad als jonge student, en in de duinen zitten en rollen onder invloed van de ayahuascathee.
Dit boek is vast niet voor iedereen een aanrader, maar mij kon het wel bekoren! 4 sterren.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van KarlijnM