Origineel en uitstekend thrillerdebuut

Astrid Ule kwam begin jaren negentig naar Berlijn waar ze reclameteksten voor bier en satirische teksten voor televisieprogramma's schreef. In een café werd ze aangesproken door twee mannen. Een van hen was de Amerikaanse journalist Erik Hansen die in München studeerde. Ule vertelde dat ze het daaropvolgende weekend naar een Haloweenfeest zou gaan, Hansen ontdekte waar het feest plaatsvond en trof haar opnieuw. Vanaf dat leven en werken ze samen en hebben diverse scenario's geschreven. Negendoder is, onder het pseudoniem Ule Hansen, hun eerste thriller.

In het centrum van Berlijn worden drie lichamen gevonden, hangend aan metalen buizen en, op de gezichten na, geheel met ducttape omwikkeld. Emma Carow, proflier bij de Berlijnse politie, krijgt, hoewel ze geen recherchewerk mag doen, de zaak toegewezen. Omdat ze anders is anderen en er een eigen manier van werken op nahoudt, gebeurt het regelmatig dat ze met haar collega's van de recherche in conflict komt. Na de eerste vondst worden nog meer lichamen gevonden die op dezelfde manier verpakt zijn. In Emma's hoofd vormt zich steeds meer een beeld van de dader, maar als ze deze met het onderzoeksteam deelt, blijkt dat ze in een heel andere richting denkt dan hen. Dit kan haar haar carrière kosten, maar ook haar leven.

Het eerste hoofdstuk bestaat uit een eerste kennismaking met Emma. Hierin wordt het al meteen duidelijk dat ze met een onverwerkte persoonlijke gebeurtenis te kampen heeft. Wat dit geweest is, is hier wel uit op te maken, maar dat er in het vervolg van het verhaal op teruggekomen wordt, is eveneens te merken. Dat maakt nieuwsgierig. Als Emma in de daaropvolgende hoofdstukken het dossier over de gevonden lichamen doorneemt, is de spanning ook al meteen voelbaar. Een dergelijk begin is vaak al toonzettend voor het vervolg van een boek.

Dit vervolg is er een die er zijn mag. Het verhaal spreekt, doordat gebruik gemaakt wordt van geografisch bekende namen, redelijk goed tot de verbeelding. De dialogen zijn realistisch en de politiebesprekingen worden ook waarheidsgetrouw neergezet. De vraag waarom de lichamen dusdanig zijn gepositioneerd en de spanning die dat met zich meebrengt, zorgen ervoor dat het boek van begin tot eind blijft boeien. Daarnaast is het een vlot verhaal geschreven in een onderhoudende en gemakkelijk leesbare stijl en heeft het voldoende verrassingen die ervoor zorgen dat de spanning verhoogd wordt.

Negendoder is hoe dan ook een originele thriller, maar een aantal situaties doet desondanks wel wat clichématig aan. Het gedrag van een aantal van Emma's collega's komt bijvoorbeeld namelijk vaker voor in boeken, maar vooral in televisieseries. Dit is echter niet storend en wordt nergens herhalend of vervelend. Ook een aantal kleine details lijkt niet helemaal te kloppen. Want een zwerver die een eigen portemonnee heeft, is enigszins merkwaardig. Dit zijn echter maar kleinigheden die aan het boek geen afbreuk doen.

Het genre waarin het boek ondergebracht is, is thriller, maar eigenlijk is het meer dan dat. Door de problemen van Emma, maar ook door de manier van schrijven, heeft het ook literaire eigenschappen. In hoofdzaak is en blijft het boek, dat het eerste is van een trilogie, wel degelijk een spannend boek. Negendoder is al met al een uitstekend thrillerdebuut dat doet uitzien naar de volgende twee delen van de drieluik.