Lezersrecensie
Een onstuimige, schokkende en aangrijpende novelle
Will lijkt compleet van de aardbodem te zijn verdwenen. Hij is al maanden niet gezien en de appjes van zijn telefoon zijn zo goed als zeker vervalst. Michael wil The Cove afbreken, Rika lijkt iets te verbergen en Evans Crist vormt een bedreiging en de vader van Winter loopt nog altijd vrij rond. De groep is kwetsbaar en emoties gaan alle kanten op. Het is tijd om de waarheid boven tafel te krijgen en hun plek terug te eisen. Ze sluiten zichzelf op op een jacht, net zo lang tot de waarheid boven tafel komt. Dit heeft een hogere prijs dan ze ooit hadden kunnen bedenken.
Mijn ervaring:
Wat een heftig, onstuimig en schokkend tussendeel. Penelope Douglas heeft een levendige, sfeervolle en redelijk vlotte schrijfstijl. Doordat ik direct van Doodschakelaar (deel 3) door ga met deze novelle, ervaar ik direct dat deze novelle een veel vlottere verhaallijn heeft dan deel drie waardoor het verhaal me veel meer pakt.
Dit verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Damon en Rika. Beide personages kennen we natuurlijk uit de voorgaande delen en Penelope Douglas weet hier mooi op voort te borduren. Ook de andere bekende personages zijn weer aanwezig en ditmaal bevindt het gezelschap zich opgesloten op een jacht.
De groep staat onder grote druk, zeker doordat Will lijkt te zijn verdwenen en mensen onderling in de groep dingen voor elkaar verzwijgen. Hierdoor is het een heftig en onstuimig verhaal waarin een hoop conflict, ruzie en tragedie worden besproken. Daarbij komt Rika ook met een heftige ontboezeming. Het valt me op, dat Penelope Douglas gedurende deze serie heftige en onbesproken taboe onderwerpen aan het licht laat komen en ook de impact die het heeft op mensen er goed weet te beschrijven.
Aan het einde van deze novelle volgt ook nog een scène die zich afspeelt ongeveer 10 maanden na Doodschakelaar en een jaar voor Conclaaf.
Conclaaf is een onstuimige, schokkende en aangrijpende novelle, die na Doodschakelaar volgt. Penelope Douglas heeft een sfeervolle, levendige en vlotte schrijfstijl en in deze novelle zit een vlotte verhaallijn. Er volgen een hoop conflicten en ruzies, maar bovenal volgt een schokkende ontboezeming. Een indrukwekkende novelle zo tussen de delen door.
Mijn ervaring:
Wat een heftig, onstuimig en schokkend tussendeel. Penelope Douglas heeft een levendige, sfeervolle en redelijk vlotte schrijfstijl. Doordat ik direct van Doodschakelaar (deel 3) door ga met deze novelle, ervaar ik direct dat deze novelle een veel vlottere verhaallijn heeft dan deel drie waardoor het verhaal me veel meer pakt.
Dit verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Damon en Rika. Beide personages kennen we natuurlijk uit de voorgaande delen en Penelope Douglas weet hier mooi op voort te borduren. Ook de andere bekende personages zijn weer aanwezig en ditmaal bevindt het gezelschap zich opgesloten op een jacht.
De groep staat onder grote druk, zeker doordat Will lijkt te zijn verdwenen en mensen onderling in de groep dingen voor elkaar verzwijgen. Hierdoor is het een heftig en onstuimig verhaal waarin een hoop conflict, ruzie en tragedie worden besproken. Daarbij komt Rika ook met een heftige ontboezeming. Het valt me op, dat Penelope Douglas gedurende deze serie heftige en onbesproken taboe onderwerpen aan het licht laat komen en ook de impact die het heeft op mensen er goed weet te beschrijven.
Aan het einde van deze novelle volgt ook nog een scène die zich afspeelt ongeveer 10 maanden na Doodschakelaar en een jaar voor Conclaaf.
Conclaaf is een onstuimige, schokkende en aangrijpende novelle, die na Doodschakelaar volgt. Penelope Douglas heeft een sfeervolle, levendige en vlotte schrijfstijl en in deze novelle zit een vlotte verhaallijn. Er volgen een hoop conflicten en ruzies, maar bovenal volgt een schokkende ontboezeming. Een indrukwekkende novelle zo tussen de delen door.
1
Reageer op deze recensie