Lezersrecensie
Een van mijn most anticipated releases van het voorjaar!
Dit was zonder twijfel een van mijn most anticipated releases van het voorjaar. De eerste twee boeken hebben me zo hard meegesleurd dat ik ze op een recordtijd verslonden heb. Daardoor lagen de verwachtingen voor boek 3 dan ook hoog. Wees gerust, Grote Boze Wolf voldeed wederom aan de verwachtingen.
Het is een politiethriller waarvoor opnieuw heel het land doorkruist wordt, waar je beetje per beetje meer informatie krijgt, op het verkeerde spoor gezet wordt, om dan weer verrast te worden door nieuwe onthullingen. Ik vond de bezetting van personages ook zeer interessant, zowel langs de kant van de slachtoffers, de daders als de politie. Het plot was ook heel boeiend, hoe alles verweven zat. Het zat logisch in elkaar maar toch had ik veel zaken niet kunnen voorspellen. Alles hield steek zonder te voor de hand liggend te zijn. Ik was al in de juiste richting aan het denken wat betreft de dader, maar was toch nog steeds verrast door de onthulling. De laatste 200 pagina’s kon ik dit boek onmogelijk op kant leggen.
Als ik dan toch een klein puntje van kritiek zou moeten zoeken, dan zou het om het volgende gaan. Net zoals in boek 2, ben ik een beetje op mijn honger blijven zitten wat betreft les Sept d’Or. Deze verhaallijn boeit mij al heel fel, van in het begin, en na 3 boeken van meer dan 500 pagina’s had ik toch gehoopt al een klein beetje meer te weten dan wat Marjolein tot nu toe al bij elkaar heeft weten te sprokkelen. Daarnaast wordt er wel veel ruzie over gemaakt en halsoverkop gereageerd, maar dat is allicht ook vooral heel menselijk, gelet op de hele situatie. Desondanks is het einde van dit boek (eigenlijk het hele boek) zeer veelbelovend en smaakt het naar meer.
Valt het op dat ik, net zoals na de vorige boeken, nog steeds erg fan ben en eigenlijk weinig nieuwe argumenten heb? ;) De trend wordt gewoon mooi verder gezet en ik kan deze serie alleen maar aanraden. Laat je zeker niet afschrikken door de dikte van de boeken, door de korte hoofdstukken, de spannende wissels van POV en de vlotte pen wordt er een hoog tempo aangehouden.
4.5/5 sterren dus.
Het is een politiethriller waarvoor opnieuw heel het land doorkruist wordt, waar je beetje per beetje meer informatie krijgt, op het verkeerde spoor gezet wordt, om dan weer verrast te worden door nieuwe onthullingen. Ik vond de bezetting van personages ook zeer interessant, zowel langs de kant van de slachtoffers, de daders als de politie. Het plot was ook heel boeiend, hoe alles verweven zat. Het zat logisch in elkaar maar toch had ik veel zaken niet kunnen voorspellen. Alles hield steek zonder te voor de hand liggend te zijn. Ik was al in de juiste richting aan het denken wat betreft de dader, maar was toch nog steeds verrast door de onthulling. De laatste 200 pagina’s kon ik dit boek onmogelijk op kant leggen.
Als ik dan toch een klein puntje van kritiek zou moeten zoeken, dan zou het om het volgende gaan. Net zoals in boek 2, ben ik een beetje op mijn honger blijven zitten wat betreft les Sept d’Or. Deze verhaallijn boeit mij al heel fel, van in het begin, en na 3 boeken van meer dan 500 pagina’s had ik toch gehoopt al een klein beetje meer te weten dan wat Marjolein tot nu toe al bij elkaar heeft weten te sprokkelen. Daarnaast wordt er wel veel ruzie over gemaakt en halsoverkop gereageerd, maar dat is allicht ook vooral heel menselijk, gelet op de hele situatie. Desondanks is het einde van dit boek (eigenlijk het hele boek) zeer veelbelovend en smaakt het naar meer.
Valt het op dat ik, net zoals na de vorige boeken, nog steeds erg fan ben en eigenlijk weinig nieuwe argumenten heb? ;) De trend wordt gewoon mooi verder gezet en ik kan deze serie alleen maar aanraden. Laat je zeker niet afschrikken door de dikte van de boeken, door de korte hoofdstukken, de spannende wissels van POV en de vlotte pen wordt er een hoog tempo aangehouden.
4.5/5 sterren dus.
1
Reageer op deze recensie