Lezersrecensie
Zet je aan tot denken...
Katabasis is een van de boeken waar ik het meest naar uitkeek dit jaar. Het is niet helemaal uitgedraaid zoals ik verwacht had. Al verandert dat er niets aan dat ik elk vrij moment heb zitten lezen, van zodra ik het boek in mijn handen kreeg, tot het enkele dagen later uit was.
In het begin van het verhaal wordt er niet getreuzeld. We leren de hoofdpersonages kennen, we ontdekken wat er net gebeurd is, en hop meteen afdalen naar de hel. Jammer genoeg vertraagt het tempo bijna meteen en verloopt de rest van het boek veel rustiger. Met haar aangename schrijfstijl maar toch ietwat complexe beschrijvingen verplicht Kuang je om te vertragen. Deels laat dit toe dat je alles beter in je opneemt, maar deels zorgt het er ook voor dat ik af en toe eens vooruit wou bladeren om te kijken waar dit allemaal naartoe gaat. Want structuur of foreshadowing, die ga je weinig vinden in dit boek. Ook het dark academia aspect en het fantasy-gehalte waren niet helemaal wat ik verwacht had van de korte inhoud. Dat heeft toch wel een beetje invloed op mijn beoordeling van dit boek. Voor lezers die erg kunnen genieten van vibes > plot, zit je hier wel heel erg goed.
Alice en Peter zijn er wel in geslaagd om mijn hart te veroveren. Ondanks alle red flags, alle onbetrouwbare gegevens, nemen ze je mee in hun verhaal en kan je hen van op de eerste rij zien groeien en verder ontwikkelen. De auteur slaagt er heel goed in om allerlei diepere gedachten en aanklachten tegen allerlei onderwerpen doorheen dit boek te verweven, zonder ze altijd expliciet te benoemen. Dit is een sterkte van haar die in al haar boeken terugkeert. Soms lijkt ze hier misschien zelfs net iets te ver in te gaan met Katabasis, waardoor ik me niet slim genoeg voelde om alles te begrijpen (er wordt nogal met logica en paradoxen gesmeten, snap je?), tot ik me ging afvragen of ook dat misschien net niet de bedoeling zou kunnen zijn. Het is een boek dat me heeft aangezet tot denken, dat me heeft doen vertragen, en dat nog wel een tijdje wat plek in mijn gedachten gaat innemen. Ik kijk er al naar uit om de reacties van anderen over dit boek te horen.
In het begin van het verhaal wordt er niet getreuzeld. We leren de hoofdpersonages kennen, we ontdekken wat er net gebeurd is, en hop meteen afdalen naar de hel. Jammer genoeg vertraagt het tempo bijna meteen en verloopt de rest van het boek veel rustiger. Met haar aangename schrijfstijl maar toch ietwat complexe beschrijvingen verplicht Kuang je om te vertragen. Deels laat dit toe dat je alles beter in je opneemt, maar deels zorgt het er ook voor dat ik af en toe eens vooruit wou bladeren om te kijken waar dit allemaal naartoe gaat. Want structuur of foreshadowing, die ga je weinig vinden in dit boek. Ook het dark academia aspect en het fantasy-gehalte waren niet helemaal wat ik verwacht had van de korte inhoud. Dat heeft toch wel een beetje invloed op mijn beoordeling van dit boek. Voor lezers die erg kunnen genieten van vibes > plot, zit je hier wel heel erg goed.
Alice en Peter zijn er wel in geslaagd om mijn hart te veroveren. Ondanks alle red flags, alle onbetrouwbare gegevens, nemen ze je mee in hun verhaal en kan je hen van op de eerste rij zien groeien en verder ontwikkelen. De auteur slaagt er heel goed in om allerlei diepere gedachten en aanklachten tegen allerlei onderwerpen doorheen dit boek te verweven, zonder ze altijd expliciet te benoemen. Dit is een sterkte van haar die in al haar boeken terugkeert. Soms lijkt ze hier misschien zelfs net iets te ver in te gaan met Katabasis, waardoor ik me niet slim genoeg voelde om alles te begrijpen (er wordt nogal met logica en paradoxen gesmeten, snap je?), tot ik me ging afvragen of ook dat misschien net niet de bedoeling zou kunnen zijn. Het is een boek dat me heeft aangezet tot denken, dat me heeft doen vertragen, en dat nog wel een tijdje wat plek in mijn gedachten gaat innemen. Ik kijk er al naar uit om de reacties van anderen over dit boek te horen.
1
Reageer op deze recensie
