Lezersrecensie
Laatste verhaal dat nog verteld moest worden
Mijn eerste kennismaking met de boeken van Rebecca Yarros was met de “Flight & Glory” serie. Het duurde even voor ik deze ook echt uit las, want recent las ik pas het vijfde en laatste boek, Onverschrokken, dat al in 2021 in het Nederlands was verschenen. Maar, ik moest wel wachten omdat ik vorig jaar pas het vierde deel, Onweerstaanbaar, las. Dat is ook nodig, want dit laatste boek in deze serie vertelt het verhaal van Morgan en speelt zich twee jaar na het vorige boek af. Doordat ik de contemporary romances van Yarros verslind, waren mijn verwachtingen voor dit boek weer bijzonder hoog. Ik verwachtte een hoop emoties en karakterontwikkeling. Heeft deze roman mijn verwachtingen waar kunnen maken?
Dit verhaal speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen in Onweerstaanbaar af. We volgen Morgan, het lid van de vriendengroep dat altijd een beetje op de achtergrond bleef. Ze was nooit echt aanwezig of pakte een grotere rol in het verhaal zoals de andere meiden uit de serie dat doen. Zij had een grote liefde, maar met hem werd het nooit iets. Toen het wel iets leek te worden, verongelukte Will, want zo heet hij. Nu is het twee jaar later en Morgan is een emotioneel wrak. Zo’n wrak zelfs dat ze haar vrienden niet meer onder ogen durft te komen, op Sam na. Ze verhuist naar een klein schiereiland om hier helemaal opnieuw te beginnen. Letterlijk, want het huis waar ze komt te wonen is totaal verrot en moet grondig worden opgeknapt. Dit past wel bij de stemming van Morgan, want ook zij moet haar leven weer op orde krijgen. Haar trauma’s en het proces van verwerking heeft Yarros goed op papier weten te zetten. We leren haar kennen als een zielig hoopje mens, maar gaandeweg zie je dat ze de gebeurtenissen uit het verleden een plekje durft te geven en zich weer open durft te stellen.
Dit alles komt zeker door Jackson. Ook hij heeft een hoop meegemaakt in het leven en hij worstelt als alleenstaande vader met de opvoeding van zijn dochter Finley. Het is dan ook aan haar te danken dat Morgan en Jackson elkaar echt ontmoeten. Hij probeert haar direct voor zich te winnen, maar komt er al snel achter dat dat moeilijk wordt omdat Morgan niets van hem wil weten. Hij geeft niet op en is eigenlijk vrij zorgzaam voor haar. Hij is zeker niet perfect en gaat vaak genoeg op z’n bek, maar zijn standvastigheid zorgt ook voor iets veiligs. Jackson en Morgan hebben qua ontwikkeling een hoop te doen en dat lukt hun zowel individueel als gezamenlijk. Doordat Yarros bij ieder hoofdstuk van perspectief wisselt leer je hen allebei goed kennen en hierdoor zie je dat ze goed zijn uitgewerkt.
Net als de andere delen in deze serie is dit boek karakter gestuurd. Dit zijn romances zoals we van deze auteur kennen, met diepere lagen en zorgvuldig uitgedachte personages en plotlijnen. Ik heb het gevoel dat de laatste boeken die Yarros heeft gepubliceerd wat gehaast zijn geschreven waardoor ze afgeraffeld voelen. In the likely event vond ik zwaar teleurstellend en over Onyx Storm had ik eveneens tegenstrijdige gevoelens. Deze waren hier weer helemaal weg. Ik was van begin tot eind geboeid door dit boek en de reis die de personages afleggen. Door de vlotte en gemakkelijke schrijfstijl kon ik het boek in één ruk uitlezen, ik wilde niet stoppen. En daar was ik lij om, want hier hoopte ik weer een beetje op.
Gelukkig heeft Onverschrokken van Rebecca Yarros mij niet teleurgesteld. Ik verwachtte dit al, maar het is altijd fijn om hierin te worden bevestigd door de daadwerkelijke leeservaring. De laatste tijd krijg ik het gevoel dat deze auteur wat gehaast aan het schrijven is waardoor de verhalen mij niet echt kunnen boeien. Dat idee kreeg ik bij dit boek niet. De emoties liepen hoog op bij de personages en hierdoor was de karakterontwikkeling geloofwaardig. De schrijfstijl is prettig en ik was van begin tot eind geboeid. Ik hoop dat deze auteur weer meer tijd kan nemen voor dit soort contemporary romances, want hier blinkt ze toch wel in uit.
Dit verhaal speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen in Onweerstaanbaar af. We volgen Morgan, het lid van de vriendengroep dat altijd een beetje op de achtergrond bleef. Ze was nooit echt aanwezig of pakte een grotere rol in het verhaal zoals de andere meiden uit de serie dat doen. Zij had een grote liefde, maar met hem werd het nooit iets. Toen het wel iets leek te worden, verongelukte Will, want zo heet hij. Nu is het twee jaar later en Morgan is een emotioneel wrak. Zo’n wrak zelfs dat ze haar vrienden niet meer onder ogen durft te komen, op Sam na. Ze verhuist naar een klein schiereiland om hier helemaal opnieuw te beginnen. Letterlijk, want het huis waar ze komt te wonen is totaal verrot en moet grondig worden opgeknapt. Dit past wel bij de stemming van Morgan, want ook zij moet haar leven weer op orde krijgen. Haar trauma’s en het proces van verwerking heeft Yarros goed op papier weten te zetten. We leren haar kennen als een zielig hoopje mens, maar gaandeweg zie je dat ze de gebeurtenissen uit het verleden een plekje durft te geven en zich weer open durft te stellen.
Dit alles komt zeker door Jackson. Ook hij heeft een hoop meegemaakt in het leven en hij worstelt als alleenstaande vader met de opvoeding van zijn dochter Finley. Het is dan ook aan haar te danken dat Morgan en Jackson elkaar echt ontmoeten. Hij probeert haar direct voor zich te winnen, maar komt er al snel achter dat dat moeilijk wordt omdat Morgan niets van hem wil weten. Hij geeft niet op en is eigenlijk vrij zorgzaam voor haar. Hij is zeker niet perfect en gaat vaak genoeg op z’n bek, maar zijn standvastigheid zorgt ook voor iets veiligs. Jackson en Morgan hebben qua ontwikkeling een hoop te doen en dat lukt hun zowel individueel als gezamenlijk. Doordat Yarros bij ieder hoofdstuk van perspectief wisselt leer je hen allebei goed kennen en hierdoor zie je dat ze goed zijn uitgewerkt.
Net als de andere delen in deze serie is dit boek karakter gestuurd. Dit zijn romances zoals we van deze auteur kennen, met diepere lagen en zorgvuldig uitgedachte personages en plotlijnen. Ik heb het gevoel dat de laatste boeken die Yarros heeft gepubliceerd wat gehaast zijn geschreven waardoor ze afgeraffeld voelen. In the likely event vond ik zwaar teleurstellend en over Onyx Storm had ik eveneens tegenstrijdige gevoelens. Deze waren hier weer helemaal weg. Ik was van begin tot eind geboeid door dit boek en de reis die de personages afleggen. Door de vlotte en gemakkelijke schrijfstijl kon ik het boek in één ruk uitlezen, ik wilde niet stoppen. En daar was ik lij om, want hier hoopte ik weer een beetje op.
Gelukkig heeft Onverschrokken van Rebecca Yarros mij niet teleurgesteld. Ik verwachtte dit al, maar het is altijd fijn om hierin te worden bevestigd door de daadwerkelijke leeservaring. De laatste tijd krijg ik het gevoel dat deze auteur wat gehaast aan het schrijven is waardoor de verhalen mij niet echt kunnen boeien. Dat idee kreeg ik bij dit boek niet. De emoties liepen hoog op bij de personages en hierdoor was de karakterontwikkeling geloofwaardig. De schrijfstijl is prettig en ik was van begin tot eind geboeid. Ik hoop dat deze auteur weer meer tijd kan nemen voor dit soort contemporary romances, want hier blinkt ze toch wel in uit.
1
Reageer op deze recensie