Lezersrecensie
Leuke feelgood met happy end
People we meet on vacation is een feelgood roman geschreven door Emily Henry.
Poppy en Alex. Alex en Poppy. Ze hebben niets gemeen. Zij is impulsief. Hij is bedachtzaam. Zij heeft een onverzadigbare reislust. Hij blijft liever thuis met een boek. En toch zijn ze de allerbeste vrienden. Het grootste deel van het jaar wonen ze ver uit elkaar - zij in New York City en hij in hun geboortedorpje - maar elke zomer gaan ze samen op vakantie. Tot het één zomer helemaal misloopt...
Dit is het tweede boek dat ik van Emily Henry lees. Ik las eerder al Beach read. Erg leuk dus ik kocht dit boek al een jaar of twee (drie?) geleden, maar dan bleef het toch ongelezen. En wat spijtig eigenlijk. Het was erg erg leuk! Er werd gewisseld tussen heden en verleden en leren Poppy en Alex echt goed kennen. Complete tegenpolen die een onwaarschijnlijke vriendschap hebben opgebouwd.
In het heden loopt zowat alles wat kan mislopen mis en de flashbacks zijn zo leuk. Ik heb met een grote glimlach op mijn gezicht gelezen.
Dus bij wie het ook al te lang op de tbr staat – lees het toch maar! Je zal er geen spijt van hebben.
Poppy en Alex. Alex en Poppy. Ze hebben niets gemeen. Zij is impulsief. Hij is bedachtzaam. Zij heeft een onverzadigbare reislust. Hij blijft liever thuis met een boek. En toch zijn ze de allerbeste vrienden. Het grootste deel van het jaar wonen ze ver uit elkaar - zij in New York City en hij in hun geboortedorpje - maar elke zomer gaan ze samen op vakantie. Tot het één zomer helemaal misloopt...
Dit is het tweede boek dat ik van Emily Henry lees. Ik las eerder al Beach read. Erg leuk dus ik kocht dit boek al een jaar of twee (drie?) geleden, maar dan bleef het toch ongelezen. En wat spijtig eigenlijk. Het was erg erg leuk! Er werd gewisseld tussen heden en verleden en leren Poppy en Alex echt goed kennen. Complete tegenpolen die een onwaarschijnlijke vriendschap hebben opgebouwd.
In het heden loopt zowat alles wat kan mislopen mis en de flashbacks zijn zo leuk. Ik heb met een grote glimlach op mijn gezicht gelezen.
Dus bij wie het ook al te lang op de tbr staat – lees het toch maar! Je zal er geen spijt van hebben.
1
Reageer op deze recensie
