Lezersrecensie
Spatspannend en spatleuk boek!
Acht dagen rotzomer
Dit is echt zo’n verhaal wat na het lezen nog een tijdje in je hoofd blijft zitten. Vond ik het dan alleen maar aangrijpend? Nee, zeker niet! Want er zit ook heel veel humor in het verhaal door wat hoofdpersoon Elena met haar oude tante uithaalt en beleeft.
Het komt doordat Janna de Lathouder zo levendig schrijft. De dialogen, de omgeving, de gevoelens. Alsof je er bij bent. Alsof je de emoties van Elena zelf voelt.
Het verhaal is ‘spatleuk’ én ‘spatspannend’, zoals de ouders van Elena alles beschrijven.
Het gaat slecht op het werk van de vader van Elena. En dus gaat Elena met haar ouders (en cavia Mormel) verhuizen in de zomervakantie voordat ze naar groep 8 gaat. Maar verhuizen van een leven is meer dan ‘spullen optillen en ergens anders weer neerzetten.’
‘Straks zitten we met hetzelfde probleem. Maar dan aan de andere kant van het land.’
Elena merkt dat het verhuizen niet betekent dat ze haar ouders van voor papa’s ontslag weer terugkrijgt. Haar hoop op bijvoorbeeld een keer lekker zwemmen ‘was al vervlogen toen de verhuiswagen openging en al die dozen bleef uitbraken.’
Haar ouders zijn stil. Of hebben het over de fietsenwinkel die ze aan het oprichten zijn. Er is weinig aandacht voor Elena. Terwijl zij worstelt met het missen van haar vriendin Jenny en met of zij haar ook wel mist.
De emoties van Elena worden steeds heftiger. Dat lees je en dat voel je.
Elena brengt deze acht dagen door bij haar oudtante. Die heeft gelukkig wel aandacht voor Elena én voor een beeldje wat in het kippenhok van haar nare buurman terecht is gekomen. Ze halen de gekste dingen uit om deze terug te krijgen. Maar waarom is dat beeldje eigenlijk zo belangrijk?
Ieder hoofdstuk begint met een geweldig leuke kleine tekening van Eef Verburg. Ik werd daardoor steeds direct nieuwsgierig naar wat er in dat hoofdstuk ging gebeuren.
Ik kreeg dit spatfijne boek opgestuurd door Lemniscaat. Hartelijk dank!
Instagram: @leesadvies
Dit is echt zo’n verhaal wat na het lezen nog een tijdje in je hoofd blijft zitten. Vond ik het dan alleen maar aangrijpend? Nee, zeker niet! Want er zit ook heel veel humor in het verhaal door wat hoofdpersoon Elena met haar oude tante uithaalt en beleeft.
Het komt doordat Janna de Lathouder zo levendig schrijft. De dialogen, de omgeving, de gevoelens. Alsof je er bij bent. Alsof je de emoties van Elena zelf voelt.
Het verhaal is ‘spatleuk’ én ‘spatspannend’, zoals de ouders van Elena alles beschrijven.
Het gaat slecht op het werk van de vader van Elena. En dus gaat Elena met haar ouders (en cavia Mormel) verhuizen in de zomervakantie voordat ze naar groep 8 gaat. Maar verhuizen van een leven is meer dan ‘spullen optillen en ergens anders weer neerzetten.’
‘Straks zitten we met hetzelfde probleem. Maar dan aan de andere kant van het land.’
Elena merkt dat het verhuizen niet betekent dat ze haar ouders van voor papa’s ontslag weer terugkrijgt. Haar hoop op bijvoorbeeld een keer lekker zwemmen ‘was al vervlogen toen de verhuiswagen openging en al die dozen bleef uitbraken.’
Haar ouders zijn stil. Of hebben het over de fietsenwinkel die ze aan het oprichten zijn. Er is weinig aandacht voor Elena. Terwijl zij worstelt met het missen van haar vriendin Jenny en met of zij haar ook wel mist.
De emoties van Elena worden steeds heftiger. Dat lees je en dat voel je.
Elena brengt deze acht dagen door bij haar oudtante. Die heeft gelukkig wel aandacht voor Elena én voor een beeldje wat in het kippenhok van haar nare buurman terecht is gekomen. Ze halen de gekste dingen uit om deze terug te krijgen. Maar waarom is dat beeldje eigenlijk zo belangrijk?
Ieder hoofdstuk begint met een geweldig leuke kleine tekening van Eef Verburg. Ik werd daardoor steeds direct nieuwsgierig naar wat er in dat hoofdstuk ging gebeuren.
Ik kreeg dit spatfijne boek opgestuurd door Lemniscaat. Hartelijk dank!
Instagram: @leesadvies
0
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Leesadvies
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Twintig jaar later gaat Mirjam op zoek naar antwoorden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
