Kleine krokodil houdt niet van water, dan komt hij erachter dat hij helemaal geen krokodil is.
Spetterende krokodil
Voel je je ook wel eens anders dan anderen? Misschien voel je je alleen en denk je dat je er niet bij hoort. Maar dat geeft niks, iedereen is anders.
‘De krokodil die niet van water hield’ gaat, zoals je al kunt raden, over een kleine krokodil. Terwijl al zijn broertjes en zusjes lekker spelen in het bad, kijkt kleine krokodil treurig toe. Hij wil ook spelen, maar de broertjes en zusjes hebben geen tijd, ze hebben zwemles. Maar kleine krokodil houdt niet van water. Er is wel iets dat hij wél leuk vindt. In bomen klimmen, maar omdat hij de enige is die van klauteren houdt, is hij nog alleen. Als kleine krokodil in bed ligt, besluit hij dat het zo niet langer kan. Hij voelt zich alleen, hij heeft niemand om mee te spelen. Dat is niet fijn. Hij koopt van zijn laatste zakgeld een zwemband, zo kan hij toch het water in om met de rest te spelen!
Dat lijkt een goed idee, maar kleine krokodil kan zich helemaal niet bewegen in de zwemband. En de duikplank afspringen durft hij niet eens. Uiteindelijk is de krokodil toch nog alleen. Hij wil nog een laatste keer proberen om te zwemmen. Hij springt het bad in, duikt diep kopje onder en komt dan gelukkig weer boven water. Maar hij blijft bij zijn standpunt: ‘Hij had een hekel aan water. Het was koud, het was nat en hij schaamde zich rot.’ Hé, maar wat gebeurt er dan? Kleine krokodil heeft een kriebel in zijn neus. Plotseling komt er een enorm geluid uit zijn neusgaten. Maar zat er nu water in zijn neus, of is het toch iets anders?
Dit prentenboek vertelt over een krokodil die niet zo goed weet hoe hij met anderen kan spelen. Iedereen houdt van water, maar hij niet. Hij doet heel erg zijn best om toch mee te kunnen spelen, maar het lukt steeds niet. De krokodil kijkt steeds droevig, terwijl iedereen vrolijk speelt. Je krijgt echt medelijden met hem. De tekst van schrijfster Gemma Merino is ook grappig, lees maar eens hoe kleine krokodil aftelt voordat hij het water induikt.
De tekeningen in het boek maken je aan het lachen. Bekijk bijvoorbeeld de armen van de krokodilletjes. Ook is het grappig dat ze met z’n allen in een groot bed slapen. Dat ziet er gezellig uit! De tekeningen hebben vooral blauwe en groene kleuren. Als accentkleur is daar rood aan toegevoegd. Verder kun je eigenlijk vanaf het begin al een beetje zien dat de kleine krokodil anders is dan de rest van zijn familie. Hij heeft net een andere kleur groen, en let eens op de mand met eieren die helemaal op de eerste bladzijde te zien is. Eén ei heeft een andere kleur…
Ingrid vd H.
Vond je dit boek leuk? Lees dan ook ‘Kleine draak’ van Lieve Baeten.
Reageer op deze recensie