Desalnietbemind, mooie roman.

Wat een prachtig debuut schreef Annabel Jonk! Het eerste weekend nadat ik het boek in huis had ben ik er in begonnen. En legde ik het weg na zo'n dertig pagina's: het pakte me niet. Ik vond dat de schrijver overdreef met literaire beeldspraak "Dit bed was bunker en slagveld. Als in een tango was er weggedraaid en omgedraaid. Ruggen als bolwerken vol boze gedachten'. Het lag echter op mijn nachtkastje en bleef me trekken. Afgelopen week ben ik er opnieuw in begonnen, en las ik het in een adem uit! Het boek vertelt het verhaal over Martha, die plots weduwe wordt doordat haar man Victor onverwachts overlijdt. Martha heeft het moeilijk met de dood van Victor en zoekt troost in zijn werkruimte waar ze een handgeschreven manuscript vindt. Victor schreef een boek over zijn kindertijd, en haalde met deze herinneringen allerlei 'vergeten' herinneringen boven in zijn oude vriendengroep. Martha wil begrijpen wat er precies gebeurd is, en komt terecht in een web van leugens en bedrog. Ze ontdekt dat 'niets is wat het lijkt'. De ontknoping vond ik verrassend en slim bedacht.
De manier van schrijven is vlot. Het zijn korte hoofdstukken, geschreven vanuit het perspectief van Martha. De hoogdravende (en weinig toevoegende) beeldspraak van de eerste paar bladzijdes is verder in het boek minder storend. Hoogstwaarschijnlijk omdat het verhaal me zo boeide.