Familieverhoudingen en vriendschap staan centraal

Ik laat je niet achter' van Gemma Liviero is een mooie roman vol geheimen, leugens en verraad, die zich afspeelt in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog in het voormalige Oost-Duitsland. Stefano, een Italiaanse krijgsgevangene, doorkruist het door de oorlog verwoeste Duitsland, wanneer hij een jongetje vindt dat naast het lichaam van zijn dode moeder ligt. Stefano ontfermt zich over de jongen en zoekt onderdak in een ogenschijnlijk verlaten huis. Maar het huis is verre van verlaten. Het wordt bewoond door Erich, een voormalige Duitse soldaat, wiens schuchtere buurvrouw Rosalind een geheim met zich meedraagt. Rosalind woont samen het haar man Georg, die tijdens WOII gewond is geraakt.Langzaam ontrafelt zich een groot geheim. Een geheim dat de onderlinge verhoudingen bloot legt. Pas in het laatste hoofdstuk is alles duidelijk.

Het boek is steeds vanuit een andere hoofdpersonage geschreven. Door deze perspectief-wendingen is het lastig om in het verhaal te komen. Ook verspringt de tijd. Aan de ene kant maakt dit het boek levendig, aan de andere kant stoort het juist. Ik vond de schrijfstijl wat rommelig, waardoor ik soms bladzijdes diagonaal heb gelezen. Pas na ruim 100 bladzijdes was ik ‘in het verhaal’, waarna ik het plezier uit las. De auteur stipt verschillend thema’s aan in het boek, zoals vriendschap en familie, maar ook verboden relaties. Ik vind het knap hoe Liviero alle verhaallijnen samenbrengt, hoewel ik denk dat als ze het simpeler had gehouden, en diepgaander op minder personen in was gegaan, het verhaal indringender was geweest.

Wel een mooi boek als je van verhalen over de Tweede Wereldoorlog houdt. Ik geef het boek drie sterren.